Thirsty tales

Wijn van de legendarische bodem van graaf Dracula

Deze week verzamelden alle wijnadepten zich op de 14e editie van Wine Professional. Traditiegetrouw wordt tijdens de eerste drie dagen van de Horecava de Europafoyer in de RAI gereserveerd voor alles wat rijpt, vergist en bruist.

Foto van culinair journalist Romy Kooij

De Wine Professional is dé Nederlandse vakbeurs voor de professionele wijnexpert. Iedereen die wijn serieus denkt te nemen – en dat zijn er best veel – komt naar deze beurs. Een feest van herkenning dus, maar ook van ontdekking! Drie dagen onbeperkt proeven, snuffelen, ruiken.. Het is een wijnbroednest met bijna 100 exposanten, importeurs en producenten. Met veel boeiende masterclasses én er wordt met diverse chefs samengewerkt om ook het gastronomische aspect van wijn te belichten.

Helaas heb ik niet drie dagen, maar slechts een middag de tijd. En dat betekent – hoe jammer ook – keuzes maken. Ik ga op zoek naar verrassingen uit onverwachte hoek.

Chileense Antiyal

Bij een masterclass van de Belgische wijnimporteur ad Bibendum proef ik vier opeenvolgende jaargangen (2009 t/m 2012) van de Chileense Antiyal. Een rode, biodynamische blend waarin carmenère – de signature-druif van dat land – samen met de druiven cabernet sauvignon en syrah tot een opvallende wijn zijn verwerkt. Prachtig volle en complexe wijnen, maar toch met een verfijning die je niet zou verwachten uit een land als Chili. Het bewijst maar weer eens dat de Nieuwe Wereld echt niet meer onder hoeft te doen voor de klassieke wijnlanden zoals Frankrijk en Italië. Zo’n flesje kost wel een paar centen, maar dan heb je ook wat. En het leuke van zo’n ‘verticale proeverij’ is dat je echt het verschil proeft tussen de diverse oogstjaren. Ook dát kan dus in de Nieuwe Wereld!

Daarbij is wijn toch niet het eerste wat in je opkomt. Ik denk eerder aan Dracula, griezelkastelen en vleermuizen.

Dracula en vleermuizen

En dan spoorslags terug naar het eigen continent, naar een veel onbekender wijngebied. Roemenië, of Transsylvanië om precies te zijn. Daarbij is wijn toch niet het eerste wat in je opkomt. Ik denk eerder aan Dracula, griezelkastelen en vleermuizen. Maar laten die laatsten nu juist een belangrijke rol vervullen bij de lokale wijnbouw.

Miron Radic van het Roemeense wijnhuis Liliac uit wijngebied Lechinta laat mij kennismaken met wijn uit de streek. Zelfs hun naam betekent vleermuis. Het beest is niet alleen een naamgenoot, maar ook hun beste vriend in de wijngaard bij de strijd tegen ongedierte. Hierdoor kan er veel natuurlijker gewerkt worden.

Verrassend laag prijskaartje

Transsylvanië heeft eigenlijk juist een rijke wijnhistorie. Dionysos – de god van de wijn – zou zelfs geboren zijn in Thracië (het tegenwoordige Roemenië). En ten tijde van het Romeinse Rijk was er al een bloeiende wijncultuur. Met de communistische nationalisatie van de wijngaarden ging een groot deel van die oude wijnbouw verloren. Maar de bergen, de bodem en het geschikte, koele klimaat bleven. Dus toen de Muur viel, konden oude tradities makkelijk worden afgestoft.

Liliac werkt tegenwoordig met een zeer ervaren Oostenrijkse wijnmaker en een state of the art wijnkelder. Hier wordt duidelijk gekozen voor kwaliteit, maar met een verrassend laag prijskaartje. Inheemse druivenrassen als de witte fetească regală (het koninklijke meisje) en de rode fetească neagră (het zwarte meisje) worden vaak met bekendere druivenrassen als pinot gris, gewürztraminer, sauvignon blanc en pinot noir geblend. En er is zelfs een dessertwijn van ingedroogde druiven: Nectar of Transylvania. Fris, aromatisch en zuiver, dat waren ze bijna allemaal. En als er al hout wordt gebruikt, is het Transsylvaans. Want tonnen maken kunnen ze ook gewoon. Wat een mooie en boeiende wijnen! Om het wijnhuis zelfs te quoten: ‘Transylvania has never tasted more alive…’

Wijnen van Liliac zijn verkrijgbaar bij Miranda Beems Wine Import


Tekst: Romy Kooij – Miss WineLane
Beeld: Shutterstock

Geen foodnews Missen?

Ontvang een update in je inbox