Pizzawijn bestaat niet

Maar er is veel mooie wijn voor bij de pizza

De gemiddelde Italiaan drinkt bier bij zijn pizza. En dan het liefst Italiaans bier. Geen slechte keus, want bier is verfrissend en combineert makkelijk met de basissmaken. Het vette van kaas en het zure van tomaat kan met wijn nogal eens botsen. Maar aangezien het Italiaanse verhopte vocht in Nederland nauwelijks te vinden is en bier en ik sowieso geen vrienden zijn, wil ik toch liever wijn. Maar wat past er eigenlijk bij dit voormalige armeluisvoer?

Gemene deler

Om kort te zijn: de ideale pizzawijn bestaat niet. Pizza’s zijn nogal verschillend. En daarmee ook hun begeleidende glas. De enige gemene deler is de grote ronde basis, waarop zelfs tomatensaus geen vanzelfsprekendheid meer is. De uitbundige Amerikaanse stijl – lees: veel vet en zompig – verdwijnt gelukkig meer en meer. De authentieke Napolitaanse houtoven heeft ook hier zijn intrede gedaan. En zo’n knapperige, op hout gebakken pizza verdient natuurlijk een juiste match. Dan is het niet de bodem, maar juist de topping die de keuze van de wijn bepaalt!

Als je pizza relatief veel tomaat bevat moet je rekening houden met de zuren. Is er ook salami in het spel en wil je rood, kies dan voor een wijn op basis van de Italiaanse sangiovesedruif. Vaak hebben deze wijnen – naast viooltjes en kruidigheid in de neus – de smaak van rijpe kersen, aangename tannines én een sappig zuurtje dat naadloos aansluit bij die tomaat. Denk aan een jonge Chianti, een Rosso di Montalcino of een licht gekoelde Montepulciano d’Abruzzo. Ook een Dolcetto uit Piemonte zou fijn kunnen passen.

Toen zelfs koning Umberto I in 1889 voor zijn vrouw pizza’s liet afleveren bij hun buitenverblijf in Napels, kreeg de lokale specialiteit definitief een ander aanzien.

Licht of stoer

Drink je liever een lichte witte, kies dan ook voor een ‘lichte’ pizza. Met beleg als parmaham, olijven, ansjovis, of fruits de mer is een subtiele bubbel bijvoorbeeld heerlijk. Hou het Italiaans en kies voor een prosecco. Bij vegetarische pizza’s met groente (zoals spinazie) en drogere kaas (zoals geitenkaas) past witte wijn altijd beter. Een Italiaanse Pinot Grigio is hierbij een voor de hand liggende keus. Maar ook Franse Pinot Blanc, Oostenrijkse Grüner Veltliner, Spaanse Verdejo, Duitse Riesling, of Nieuw-Zeelandse Sauvignon Blanc voelen zich prima thuis. Allemaal wijnen met veel aroma, maar wel droog en met een aangename frisheid. Bij de wat stoerdere pizza – met veel kruiden, paddenstoelen, kaas en/of vette worst – schenk je bij voorkeur krachtig rood. Je combineert tenslotte met datgene wat de smaak bepaalt en hier heeft het stevige beleg zowel de tomatensaus als de bodem ruimschoots verslagen.

Wereldwijde favoriet

En tot slot nog even over de koningin der pizza’s. Waarschijnlijk maakten de Etrusken en de Grieken al soortgelijke platte broden, maar de Napolitanen zien de pizza toch echt als hun specialiteit. Door de eeuwen heen was het er een goedkoop en voedzaam gerecht voor de arbeider. Maar toen zelfs koning Umberto I in 1889 voor zijn vrouw pizza’s liet afleveren bij hun buitenverblijf in Napels, kreeg de lokale specialiteit definitief een ander aanzien.

De favoriete pizza van de koningin was uitgevoerd in de kleuren van de Italiaanse vlag: met basilicum, mozzarella en tomaat. Als eerbetoon vernoemde de Napolitaanse pizzabakker zijn combinatie naar haar. En nog altijd is deze pizza margherita wereldwijd de grote favoriet. Bij de subtiele, maar kruidige eenvoud van deze pizza past een geurige rosé als geen ander. Misschien een Siciliaanse van de nero d’avoladruif, of anders eentje uit de Provence. Maar ook een licht gekoelde, fruitige Beaujolais is als een kroon op het werk van de pizzabakker.

En wil je nu nog steeds liever bier, probeer dan tenminste de Italiaanse Peroni Azzurro. Gewoon verkrijgbaar in Nederland en dan blijft het nog een beetje in stijl.

Tekst: Romy Kooij – Miss WineLane
Beeld: Shutterstock