Proefslapen: Restaurant Jansz. / Hotel Pulitzer Amsterdam
Hotelrestaurants, ooit het ondergeschoven kind van de horeca, zijn plotseling de enige plekken waar we nog uit eten kunnen gaan. En nog volkomen veilig ook! Het enige nadeel is een voordeel: je moet blijven slapen. Komende weken gaan we dan ook proefslapen in hotels. Op zoek naar het leukste restauranthotel, maar ook om de horeca een steun in de rug te geven. Vandaag: Restaurant Jansz. en Hotel Pulitzer Amsterdam.
Bijzonder! 25 verschillende grachtenpanden
Door een ingenieus gangenstelsel loop ik langs de bar die al open is. Ik neem gezond de trap, waardoor ik al snel vastloop in een doolhof van trapjes en deuren. Sex Museum, 1,3 kilometers North-East, Nieuwe Kerk, 650 meters East, zetten kleurrijke bordjes me op het verkeerde spoor. Dan kom de conciërge tegen. ‘Kun je je kamer vinden?’ vraagt hij lachend.
Hij geeft een waardevolle hint en even later stap ik door een dubbele deur de Cosy Suite in. Een verrijdbare minibar met een cocktailset en een televisie, een zithoek met slaapbank, een bureau met spiegel, kleurpotloden, een waterkoker in de vorm van een theepot en een cafetière (wat chique is voor French press).
Ik open de vitrages en kijk over de binnentuin van de 25 verschillende grachtenpanden die samen dit hotel vormen. Dan ga ik snel naar de bar en bestel een cocktail. De prachtig geklede en gekapte stelletjes om me heen zijn opgetogen. Ze gaan straks uit eten.
Gedecoreerd met lekker veel kaviaar
‘Tot acht uur schenken we alcohol,’ zegt de ober in het restaurant. ‘Het is niet dat we om klokslag 8 de glazen van tafel halen, hoor,’ stelt hij gerust. ‘Maar bestel wel op tijd.’ Op de kaart staan klassiekers. Ceasar salad, hanger steak, zalm met zwarte rijst. Ik begin met een garnalencocktail met avocado, gedecoreerd met een ferme hoeveelheid kaviaar en een kwarteleitje. De smaak is fluweelzacht, de garnalen knappen van versheid.
Mijn glas wijn is leeg om 5 over acht. Het is te laat voor een nieuw glas, dus ik drink water. Het hoofdgerecht is een steak tartare met mosterd en een eierdooier, met frieten en een groene salade. De slablaadjes zijn, ondanks de dressing, vederlicht, de tartare smaakrijk, de frieten knapperig. Ik hoor mijn buurman praten over chocolade fondant, en even overweeg ik om een nagerecht te nemen, maar ik besluit dat de rest van de avond in het teken staat van gezondheid. Ik moet me beschermen tegen de eeuwige verleidingen.
Een gesloten bar…
Na het eten loop ik langs, de inmiddels gesloten bar, naar de hotelkamer. De gordijnen zijn reeds dicht, het bed is opengeslagen en ervoor staan badslippers klaar. Rust. De flesjes uit de minibar knipogen, maar ik zet een kop thee, ga onder het grote donsdekbed liggen en val meteen in een diepe slaap. Ik droom over een complex gangenstelsel. Telkens veranderen de bordjes en opeens sta ik buiten. Ik klop op het raam van de bar en schreeuw: ‘Ik woon hier!’ Maar niemand hoort me.
Eggs Florentine
Laat je verleiden
Jansz., Reestraat 8, Amsterdam
Lees ook: