Een pleidooi voor tofu
Ik hou van vlees, ik hou zelfs heel erg veel van vlees. Toch eet ik twee keer in de week tofu. Niet omdat ik de wereld wil redden of op mijn gezondheid let, maar omdat ik het fucking lekker vind.
Tofu heeft een stoffig imago. Het zou taai en smakeloos zijn, doen denken aan een spons en alleen zijn weggelegd voor vegans en natuurhippie’s. Toegegeven: jarenlang dacht ik hetzelfde, terwijl ik lekker op mijn biefstuk of varkensgehaktbal kauwde. Maar sinds ik in Azië heb geproefd wat je allemaal kunt doen met een blok van het witte spul, heb ik wekelijkse tofucravings.
Wat is surimi eigenlijk precies?
Tofu heeft weinig smaak van zichzelf. Je moet weten hoe je het klaarmaakt, maar dat ga ik je zo vertellen. Ten eerste is het belangrijk om te weten dat er verschillende soorten tofu zijn. Tofu is sojamelk die in blokken is geperst. Hoe meer vocht eruit is geperst, hoe steviger de tofu.
Stevige tofu
De variant die doorgaans bij de supermarkt ligt, is stevig en wordt inderdaad snel taai. Je moet hem daarom goed klaarmaken. Liever haal ik mijn stevige tofu bij de toko: pressed tofu van het merk Unicurd is mijn lievelings, die is iets minder sponzig. Al haal ik net zo vaak die van de super. Stevige tofu is perfect om in blokjes te snijden en knapperig te bakken.
Black pepper tofu
Dit recept voor black pepper tofu van Ottolenghi is mijn favoriet om te maken met stevige tofu. Voor een knapperig laagje wentel je de blokjes eerst door de maizena en bak je ze in olie of boter. Je serveert ze in een saus van sojasaus, ketjap en heel veel gesmoorde sjalot, gember, knoflook en peper. Als je dit gerecht niet lekker vindt, kun je in principe nu stoppen met lezen. Dan ga je tofu namelijk nooit lekker vinden.
Misosoep
Je kunt tofu ook bakken in de oven. In dit recept voor misosoep met sobanoedels snijd je de tofu in blokjes en marineer je ze in sojasaus, sesamolie en sriracha. Daarna verdeel je ze als een soort spicy croutons over de soep. Deze tofu is ook heerlijk met noedels of rijst met Aziatische groenten, of over een salade.
Zijden tofu
Mijn allerlievelings is toch wel zijden tofu. Hier is minder vocht uit geperst en de tofu is daardoor veel zachter: qua textuur, maar ook qua smaak. Het doet me bijna denken aan custard, door de zijden (vandaar de naam, duh) structuur. Met deze variant kan je niet bakken, dan valt hij namelijk meteen uit elkaar. Het beste voeg je hem op het laatst toe aan gerechten om nog even op te warmen of je eet hem koud.
Mapo tofu
Mapo tofu is het gerecht waardoor ik verliefd werd op tofu. Blokjes zijden tofu met gehakt in een super pittige, vuurrode saus. Misschien wel het meest bekende gerecht uit de Chinese provincie Sichuan. Oké, samen met kung pao chicken dan. Mapo is het gerecht dat mensen altijd bij me aanvragen als ze komen eten, omdat het het lekkerste op de wereld is.
Hiyayakko
Zijden tofu is van zichzelf al zo lekker dat het in Japan vaak koud, in z’n geheel wordt geserveerd, met een klein beetje saus of toppings. Hiyayakko heet het dan, en het is heelijk als het buiten warm is. Wil je het toch liever warme tofu? Dit recept voor breakfast tofu van Fuchsia Dunlop is ook een van mijn favorieten. Je warmt de tofu heel even op in kokend water en serveert het met o.a. sojasaus, chili-olie en knapperige pinda’s.
Please…
Knapperig, zacht, warm, koud, pittig, met vlees, zonder vlees, de wereld van tofu ligt aan je voeten. Probeer het please één keer, dan maak je mij en jezelf heel blij.
