Onze favoriete ijsklassiekers

Het is lekker weer en we are loving it, want we hebben nu een goed excuus om onze favoriete ijsjes te scoren. Van Raketje tot Split: dit zijn onze lievelingsklassiekers.

Wafelijsje – editor in chief Marcus

Het wafelijsje: een blok compact industrie-ijs tussen twee knapperige wafelkoekjes. Uitgevoerd in chemisch-ogende kleurcombinaties roze (aardbei), bruin (chocolade) en wit (vanille). Geen ijsje likt beter, lekkerder en langer.

‘Dubbeldik’ is de naam die bedenker Jamin in 1960 aan dit iconische ijsje gaf. Sinds vorig jaar heeft de snoepwinkel het ijsje uit de schappen gehaald, een schande. Maar niet getreurd, de HEMA brengt (alleen in de zomermaanden) een vergelijkbaar wafelijsje, hulde. Het is niet the original, maar een adequaat alternatief voor de wafelijsjes-nostalgisten onder ons.

Calippo – managing editor Marieke en stagiair Sanne

Marieke: Een Calippo, in de smaak cola of sinaasappel. Ik ben geen ijsliefhebber, maar als ik verkoeling zoek op een bloedhete dag, dan wordt het toch echt dit ijsje. De structuur is een beetje gek, want het voelt altijd geschaafd aan. Je doet er lang mee, wat altijd resulteert in een plas gesmolten ijs onderin de verpakking, die ik gewoon opdrink (en vervolgens half op mijn gezicht en kleding belandt).

Sanne: Ik ben team Calippo till I die en ga altijd voor de extra zure groene met limoensmaak. Helaas zijn die zeldzaam. In het opslurpen van het welbekende mierzoete restje siroop ben ik geen superster. Ik ben vaak alweer met zoveel andere dingen bezig dat het inmiddels lauw is. Vervolgens vergeet ik de slap en nat geworden verpakking totaal.

Split – editor Emma
Mijn favoriet op een warme dag is by far een Split. Normaal verkies ik roomijs boven waterijs, maar waterijs is wel een stuk verfrissender. Met een Split hoef je gelukkig niet te kiezen. Er zit roomijs van binnen, maar dan moet je wel eerst door de laag van sinaasappelwaterijs heen.

Het allerlekkerst vind ik dat alles zo chemisch smaakt. Roomijs met deze structuur zou ik in een restaurant meteen terugsturen, en het waterijs smaakt naar mierzoet sinaasappelextract, maar samen klopt het helemaal.

Raket – editor Sophie

Ik eet het liefste een Raket natuurlijk. Het is een ijsje waarnaar ik kan verlangen op een warme zomerdag vanaf het moment dat ik ’s ochtends mijn ogen open doe. De ontlading als ik eenmaal het houten stokje tussen m’n vingers heb geklemd, is groot.

Een klein nadeel: mijn motto ‘het lekkerste voor het laatst bewaren’ is onmogelijk bij een Raket. Je moet eerst het rode topje opeten voordat je bij de oranje en gele laag aankomt. Jammer, ik wil het allerliefst rood voor het laatst bewaren. Misschien een keer een special edition, Ola? Een omgekeerd Raketje?

Liuk – food editor at large Marjan en wine editor Romy

Marjan: Liuk is citroenijs op een dropstokje. Ik hield nooit van ijslollies; véél te zoet. Tot ik deze proefde. Het ijsje is lekker fris en helemaal niet zo zoet als de rest. En dan ook nog met de bonus van dat (weliswaar moeilijk door te bijten, maar) lekkere laurierdropstokje. Eerst kon je ze alleen in Italië kopen, maar de laatste jaren gelukkig ook gewoon hier in de supermarkt.

Romy: Het enige ijsje dat ik eet is die van Liuk, om precies dezelfde redenen als Marjan. En dat is bijzonder voor een niet-ijsliefhebber als ik.

Solero Shot – sales Theo

Vroeger was het een feest als ik een Solero Shot kreeg. In plaats van één ijsje had je eigenlijk heel veel ijsjes, omdat de verpakking gevuld was met hele kleine balletjes. Een hele bus voor jou alleen, die je niet hoefde te delen met bloedverwanten, wat nogal een ding is als je tussen de 6 en 10 jaar oud bent. Dit ijsje is vooral top als je de opening aan je mond zet totdat alle twee je wangen helemaal gevuld zijn.