Een druif om op te vreten

Het is december, maar aan onze rozenstruik groeit plots een roos. Een hele mooie en hij ruikt zelfs zoals het hoort. Die echte, pure rozengeur, daar kom je bij de bloemenstal niet meer om.

Gelukkig is er een wijn die je met vergelijkbare aroma’s verleidt. Eentje met zo’n aromatisch palet, dat – naast talloze rozenblaadjes – ook lychees, sinaasappelschil, perzik en marsepein vechten om een eerste plek. Met daar bovenop een kruidige toets zo evident, dat het Duitse Gewürz (kruid) aan de oude naam traminer werd toegevoegd. Zelfs Zonnekoning Louis XIV dichtte deze druif al bijzondere krachten toe, maar vermoedelijk was dat slechts een excuus voor het eigen kwistige verbruik.

Van edel

Gewurztraminer dus, in de Elzas zelfs uitverkoren tot een edel druivenras. Een wijn met een hoge zoetpotentie én een Duitse naam, dat prikkelt niet per se iedereen. Een kwalijke vergelijking met de Liebfraumilch van weleer ligt op de loer. Maar dat is onterecht voor de purper gekleurde druif. Deze wijnen zijn allesbehalve sleets. En gastronomisch inzetbaar als een tierelier!

Zo hebben de (licht)droge flessen wel het kenmerkende aromatische parfum, maar in de mond zijn ze verrassend kruidig en mild. Gerechten met kreeft, kalfszwezerik of wildpaté zwemmen hierin dartel rond. Maar ook het zoetere type doet het goed. Want neem nu ons geliefde spicy food. Daarmee gaat zelfs de aperte zoetweigeraar overstag. De spanningsboog tussen fruit en kruid sluit naadloos aan op de – doorgaans lastig te combineren – Aziatische en ook Indiase stijl. Vooral als er kokosmelk en gember aan te pas gekomen is. En bij zulke gerechten geldt: hoe heter het maal, hoe zoeter de wijn.

En samen met hun bedwelmend geconfijte geur staan ze hun mannetje naast Munsterkaas, een volvette blauwe schimmel en foie gras.

Gouden wijnen

Dat de Aziaten dit gulden duo zelf ook al hebben ontdekt, blijkt wel uit de jaarlijks stijgende exportcijfers naar het gebied. En dan hebben we de edelzoete Vendanges Tardives (overrijp en laat geoogst) en Sélection de Grains Nobles (overrijp en door edelrot aangetast) natuurlijk nog. Deze gouden wijnen zijn opwindend vol en zacht. En samen met hun bedwelmend geconfijte geur staan ze hun mannetje naast Munsterkaas, een volvette blauwe schimmel en foie gras. Zelf ben ik meer van de hartige toet, maar voor zo’n magische match kies ik ook graag een keertje zoet.

Slag apart

Menig Europees land deelt een lange historie met deze druif. En hij groeit tegenwoordig zelfs wereldwijd. Maar de verfijnde expressie van de Elzasser fles is toch wel een slag apart. Dankzij de lokale warme zomers met meestal een mooie herfst erna, rijpen de druiven in deze Franse regio opvallend rustig en bedaard. Met veel fruit en delicate aroma’s tot gevolg. Een soort slow cooking van de natuur eigenlijk.

Noem mij een echte Gewurz-adept. Zo’n fles ontkurken voelt voor mij als een feestje in het geniep. Een beetje als de eerste keer schuifelen op ‘Je t’aime moi non plus’. Je bent misschien nog een beetje bleu, maar eenmaal in de armen van die leuke jongen uit de klas, dwarrelen de rozenblaadjes omlaag en is er geen Gewürz meer tegen gewassen.

Tekst: Romy Kooij – Miss WineLane
Beeld: Shutterstock