Food stories

Voor deze Japanse kroketten is een wachtlijst van 43 jaar

Heerlijk, een kroketje op z’n tijd. Mijn grote zwakte is de satékroket, maar een wit bolletje met een rundvleeskroket met mosterd, daar kan ik ook enorm van genieten. En het fijne is ook dat je die kroketten gewoon gelijk uit de FEBO trekmuur kan halen — fluitje van een cent. Je hoeft er niet 43 jaar op te wachten, zoals bij deze Japanse kroketten het geval is. Krankzinnig toch?

Foto van culinair journalist Wieke Veenboer

En het bizarre is ook nog eens dat dit diepvrieskroketten zijn. Dus mocht je nieuwsgierig zijn naar deze kroketten… bestel het maar, dan heb je het misschien voor je pensioen binnen. Maar waarschijnlijk niet.

Niet zomaar rundvleeskroketten

De kroketten in kwestie zijn de rundvleeskroketten van Asahiya, een slager die gerund wordt door een familie in Takasago (een stad in het westen van Japan). Maar het is niet zomaar rundvlees; deze kroketten hebben een vulling van Kobe-rundvlees. Vlees dat bekend staat om de buitengewone textuur, de verfijnde boterachtige accenten en een weergaloze sappigheid. Het water loopt me in de mond als ik er alleen al over schrijf. Maar daar blijft het waarschijnlijk ook bij, want dit is een zeldzaam product en — maar dat raadde je waarschijnlijk al — het is zeer aan de prijs.

Asahiya verkoopt de speciale Kobe-kroketten al sinds vlak na de Tweede Wereldoorlog, maar sinds de eeuwwisseling zijn ze populairder dan ooit. Met deze lange wachtrij tot gevolg. Ze verkopen vier soorten kroketten, waaronder de ‘Extreme Croquette’ gevuld met Kobe-rundvlees.

Eigenaar Shigeru Nitta vertelde aan CNN: ‘We begonnen in 1999 met onze producten online te verkopen. De Extreme Croquette boden we toen nog aan als een soort van proef.’

Extreme Croquettes zonder winstoogmerk

Zoals al benoemd is Kobe-rundvlees allesbehalve goedkoop, toch hielden ze de prijs in eerste instantie laag: één stuk kostte in 1999 slechts $1,80, terwijl het vlees hierin alleen al $2,70 kostte aan inkoop. Ze maakten dus flink verlies op de Extreme Croquettes, maar het wierp wel z’n vruchten af: de kroketten werden een gi-gan-tisch-e hit. De strategie van Nitta was dan ook dat klanten zouden terugkomen om alleen Kobe-rundvlees aan te schaffen, nadat ze in de kroketten hadden geproefd hoe lekker dat vlees is.

Die prijs bleek uiteindelijk echt veel te laag te zijn, en in 2016 werden ze dan ook voor $3,65 per stuk verkocht — nog steeds niet veel. Maar in dat jaar besloot Nitta met de verkoop te stoppen, omdat de wachtlijst inmiddels veertien jaar lang was. Dat werd niet gewaardeerd en door alle kritiek bleef Nitta toch maar bestellingen aannemen. Waar ze in het begin de Extreme Croquettes introduceerde als test, en slechts 200 stuks per week maakten, deden ze die hoeveelheid in 2017 per dag — en alsnog werd de wachtlijst langer en langer.

Achteraan de rij sluiten

En inmiddels staan er ruim 63.000 mensen op de wachtrij en duurt het dus ruim 40 jaar voor je eindelijk je portie kroketten in huis hebt — en dan nog versturen ze het alleen landelijk. Jep; alleen in Japan al zijn er dus 63.000 mensen die aan het wachten zijn op hun kroketten, kun je nagaan als ze wereldwijd zouden gaan leveren. Het mooie vind ik wel dat Nitta er makkelijk voor kan kiezen de prijs omhoog te gooien, maar ervoor kiest dat niet te doen.

Een doos van vijf bevroren Extreme Croquettes kost nu namelijk $18,20. Ik ben stiekem wel benieuwd of er hier niet een gigantische zwarte markt voor is ontstaan, want volgens Nitta is dit zelfs de reden geweest dat mensen willen blijven leven. ‘Ik hoorde dat onze kroketten de motivatie zijn van een kankerpatiënt om toch een operatie aan te durven om te overleven. Dat verraste mij het meest van alle verhalen,’ aldus Nitta.

Nu ben ik wel heel nieuwsgierig geworden, maar ik ben bang dat ik de bijzondere Japanse kroketten in dit leven niet meer ga kunnen proeven…

Lees ook:

Beeld: Asahiya

Geen foodnews Missen?