Help! De Chin.Ind.Rest.cultuur vervaagt…

Wat voor vrijwel iedereen in heel Nederland een bekend gezicht is, van Ameland tot Weert en Vlissingen is het old school Chin.Ind.Rest., vaak een familiebedrijf dat jarenlang succesvol is geweest. Ook bij FavorFlav heeft ‘De Chinees’ een warm plekje in het hart als vrij uniek concept dat je in deze vorm, met deze gerechten, niet snel in andere landen tegen zal komen. En er zijn meer redenen waarom we zaken als Happy Garden en Jade House moeten koesteren…

Onlangs schreven we over de crisis waarin Chinatowns over de hele wereld zich bevinden sinds de uitbraak van COVID-19. Ook onze eigen hoofdstad heeft een Chinatown, en we hopen van harte dat iedereen die in de gelegenheid is de Amsterdamse Nieuwmarktbuurt te bezoeken dat een keer doet en er wat koopt of afhaalt (en dan niet allemaal tegelijk erheen natuurlijk zoals laatst in het Vondelpark gebeurde). Maar ook het ‘lokale’ Chinees-Indische restaurant, waar zoveel dorpen en steden in Nederland er een van hebben, heeft een aantal unieke kenmerken die niet verloren mogen gaan.

Nederlands cultureel erfgoed

Want wist je dat de Chinees-Indische restaurantcultuur officieel erkend is als immaterieel erfgoed? Dit gebeurde vorig jaar toen het kenniscentrum Immaterieel Erfgoed Nederland goed onder de loep nam van welke nationale waarde deze restaurants zijn. Los van de gerechten telt alles mee in de beleving: het interieur, de langwerpige kroepoek, de ‘sambal bij’ in kleingeknipte boterhamzakjes, het aquarium en natuurlijk het wachtbiertje. Dat wachtbiertje in zo’n stapelbaar glas met brede kraag was natuurlijk vroeger voor mijn vader, terwijl ik bij hoge uitzondering dan een colaatje mocht.

Lange lobby

De stichting Meer Dan Babi Pangang die de Aziatische cultuur promoot lobbyde stevig voor opname in de lijst en luidde de alarmklok over het terugnemend aantal Chinees-Indische restaurants in Nederland. De stichting meldde onder andere dat mede door het gebrek aan nieuwe aanwas aan Chinese koks, deze restaurantcultuur en gerechten dreigen te verdwijnen. Ook sluit het doorgaans rijke en zware eten niet meer goed aan bij de toegenomen wens van consumenten om gezonder te eten. Dit alles draagt bij aan het langzaam verdwijnen van het eigenlijk oer-Hollandse fenomeen.

Door opname in de lijst kan deze cultuur met haar kenmerkende inrichting en gerechten gedocumenteerd, bewaard en doorgegeven worden. En dat is toch precies wat we willen? Net zoals tradities als fierljeppen, het Paasvuur in Espelo en het bloemencorso in Lichtenvoorde hoort deze restaurant-traditie inmiddels tot ons nationale culturele DNA. Laten we hopen dat het niet ooit verwordt tot een vage herinnering en proberen bij te dragen wat we kunnen. Ik weet wel wat wij dit weekend af gaan halen! En voor wie meer wil weten over deze verdwijnende nationale schat kan er alles over lezen in journalist Mark van Wonderen’s boek met geweldige foto’s: Chin.Ind.Spec.Rest.

Lees ook:

• We love de buurtchinees
• Met dit ingrediënt smaakt elk gerecht authentiek Chinees
• Ode aan de Nachtchinees

Bron: NOS