Jullie bitterzoete herinneringen aan werken bij de HEMA (en dan vooral aan de klanten…)
Laatst ging ik terug in de tijd en schreef ik over mijn herinneringen aan werken bij de HEMA. Ik stond daar twee jaar lang in het restaurant, en deels ook achter de kassa in de winkel. Sommige dingen die je daar meemaakt zijn nu eenmaal onvergetelijk – vooral situaties met klanten. Veel van jullie herkenden zich erin en vermaakten ons met eigen herinneringen. Wat een tijden, hè?
Eén conclusie kunnen we in ieder geval trekken: HEMA-klanten zijn gewoontedieren, die soms achterdochtig zijn, vaak doen of hun neus bloedt en meestal ook een beetje erg gierig zijn van aard. Maar gezellig was het wel daar. Oh, de nostalgie!
Herinneringen aan werken bij de HEMA
Meer is minder voor de HEMA-klant:
Chantal: ”Ja ik weet nog de exacte woorden: ‘een cafeïnevrije grote koffie, maar niet te vol want er moet nog extra melk bij’ 😂”
Gierig en doen alsof je neus bloedt…
Karin: ”’s Morgens stonden de deuren nog net niet bol van de klanten die gelijk na openen van die deuren naar de counter rennen voor dat ontbijtje. “Nee mevrouw, u mag geen extra broodje ipv het croissantje”. ” 50 cent voor extra jam?? Stelletje afzetters!” Of bij de klantenservice een aantal kledingstukken terugbrengen dat verschrikkelijk stonk naar sigaretten. ” Nee hoor, het heeft de hele tijd in een rookvrije ruimte gelegen!” Of klanten die ’t toilet bezoeken. Je kan zelf wel bedenken wat voor idioterie je daar tegenkwam… Verhalen genoeg in ieder geval 🤣”
…enorme gewoontedieren…
Conchita: ”Met een kussentje onder de arm rennend naar ‘hun eigen plek’ in het restaurant.”
…en een best wel erg achterdochtig:
Annemarie: ”Ik heb van mijn 15e tot 18e bij de vleeswaren gestaan op zaterdag. Ook een uitdaging. Mensen wilden dat je de pakjes vleeswaren omdraaide om te zien of er soms stiekem kleine plakjes onder lagen. Ging de winkel open stormen altijd dezelfde mensen naar vleeswaren en gebak🤣🥰”
De HEMA-klant weet altijd ergens een slaatje uit te slaan:
Oke: ”Ik heb ooit messen vol bloed moeten retourneren omdat ze nog geen maand oud waren dus ze vielen in garantie 😣”
Je moet als medewerker behoorlijk wat geduld hebben met de HEMA-klant:
Debb: ”Krijg regelmatig de vraag of het gebak vers is …. heb maar een keer tegen die vrouw gezegd dat het 3 weken oud was (die vrouw vroeg het namelijk elke zaterdag en op gegeven moment was ik er klaar mee) 🤣🤣”
Als het niet goedkoper kan, dan jat de HEMA-klant het maar mee:
Rudi: ”Mijn zus werkte er in de lunchroom. Iedere maand nieuw serviesgoed, bestek en kunstbloemetjes, omdat klanten alles wat los en vast zat, meenamen.”
En toch zijn er ook genoeg warme herinneringen:
Marlies: ”Nostalgie! Van 2000-2006 in de lunchroom gewerkt, naast school/studie. Vaste klanten die al voor de deur stonden als het luik nog naar beneden was. Erwtensoep, kipragout, saucijzenbroodjes, ijs met verse aardbeien, koffie/thee voor €1,25, PLU code voor koffie ‘101’. Beige broek wortelmodel, ecru blouse rechttoe-rechtaan, blauwe cap, blauwe schort. Overgang van PLU naar prijzen, van prijzen naar touchscreen, van gulden naar euro’s en het bijbehorende commentaar (jarenlang!). Volle tafeltjes, aangekoekte kauwgom, kapotte vaatwasser. Koellades in de werkbank die doen denken aan een gemiddeld mortuarium. En ook: superleuke collega’s!”
