Food stories

10 lessen die ik als wine virgin leerde van mijn eerste wijntrip naar Rueda: dé streek van de verdejo

Van wijn weet ik één ding al jaren: ik vind het lekker. Maar dat is dan ook zo ongeveer mijn enige wijnkennis. Ik geef het toe, ik ben een wine virgin. Op de één of andere manier heb ik nooit de tijd genomen om me in het goddelijke spul te verdiepen. Tot ik een wijntrip naar het Spaanse Rueda – de streek van de verdejo-druif – maakt. Welke lessen ik als wine virgin van deze trip leerde? Ik deel ze graag met je!

Foto van culinair journalist Jeske van Steen

Nergens in Spanje groeit de verdejo-druif in zulke grote aantallen als in de streek Rueda. Het is een crispy, fruitige wijn die muy geliefd is in Nederland. Wij zijn wereldwijd zelfs de nummer 1 importeur van verdejo! Ook buiten Nederland wordt de Spaanse witte wijn steeds populairder. Niet voor niets is elk jaar in juni World Verdejo Day. Ik ben dan ook in de zevende hemel dat ik de Rueda Verdejo mag ontdekken, in Rueda zelf nog wel. Schudde ik het imago van wine virgin daar in de Spaanse wijngaarden van me af? En welke tips & tricks nam ik mee die in mijn nieuwe leven als non-wine virgin goed van pas komen?

1. Laat die lichte kleren in je koffer…

Je ziet jezelf al helemaal lekker flaneren met je nieuwe witte broek en beige blouse. Prima, maar doe dat in de straten van het stadje of dorpje waar je uiteten gaat ’s avonds. Niet in de wijngaard. Je bent omgeven door druivensap en wijn: een soort tattoos voor je lichte kleren. Laat je niet verleiden door je fashionable zelf en laat je witte outfit in je koffer liggen als er een wijngaard op de planning staat. Daarná kun je het model uithangen.

2. …net als je sandalen of slippers

Ja, ik weet het. Ze zitten zo lekker. Maar de kiezelachtige, soms zanderige grond van de wijngaard is niet de ideale plek hiervoor. Net als de vloeren van de wijnkelder overigens, die spekglad kunnen zijn van het hoge vochtgehalte. Ik ervoer het zelf toen ik in de wijnkelders van Bodegas Mocen en Alvarez y Diez liep. Ga voor iets stevigs. Iets waarop je lekker op kunt lopen, zonder dat zand, steentjes of druiventakken tussen je tenen belanden. En zonder dat je het risico loopt op je plaat te gaan in het wijnhuis zelf. Kies dus voor schoenen met een sterke zool. 

3. Spuug (als je het einde van de dag wil halen)

Ik beken: ik drink niet zoveel alcohol. Mijn alcoholgrens ligt dus laag. Erg laag. Na één glas stijgt het al naar mijn hoofd. Hoe moet dat dan als je in drie dagen bijna 100 wijnen gaat proeven – zoals tijdens mijn wijntrip naar Rueda? Dat overleef je toch nooit?! Nee, niet als je álle wijn die je in je mond giet, doorslikt. Een grote fout die ik de eerste dag in Rueda maakte. Ik dacht er gewoon niet over na; nam een slok, proefde en hop – daar gleed de wijn alweer door mijn slokdarm heen. En weer, en wéér… Zelfs als ik mijn reisgenoten wél hun wijn zag uitspugen. Want ja, dat is wat je moet doen. Er staan emmertjes klaar waar je keurig je slok wijn in kunt tuffen. Doen hoor. (Of niet, op eigen risico.)

4. Hydrateer & eet (& repeat)

Als je net als ik vergeet om te spugen, is deze stap helemáál belangrijk. Maar goede hydratatie tijdens een wijntrip is natuurlijk voor iedereen essentieel. Zeker als het bloedjeheet is tijdens je wijntrip – wat het in de zomer in Rueda zeker kan zijn. (Vandaar dat ze daar ’s nachts oogsten, dan is het een stuk koeler daar en blijven de druiven fris en knapperig.) Drink dus genoeg water tussendoor. Bij proeverijen krijg je het ongetwijfeld, maar vergeet ook geen flesje mee te nemen. Ik garandeer je: ook al heb je amper alcohol binnen gekregen, je kunt je tijdens en na je wijntrip echt een verschrompeld sardientje voelen.

Waarschijnlijk is dit een beetje overbodig om te vermelden aan ons food lovers, maar zorg ook dat je genoeg eet. Ga los bij het ontbijtbuffet van je hotel – niet moeilijk als ze pan con tomate hebben lijkt me – en zorg dat je goed luncht. Bij sommige proeverijen krijg je crackers of stokbrood geserveerd. Eet ze. Want je zorgt er niet alleen voor dat je iets in je maag hebt, maar neutraliseert ook je smaak tijdens het wijnproeven. Daardoor proef je je wijn nóg beter. Twee vliegen in één klap!

5. Met een beetje geluk ontdek je je nieuwe lievelingswijn

Als een ober tot twee weken geleden me vroeg wat voor soort wijn ik wilde, riep ik altijd ‘doe maar wat, ik lust het toch wel’. Ik moet bekennen dat ik dit een beetje met het schaamrood op mijn kaken typ. Want hola!, wat zijn er veel smaken en dus ook voorkeuren die je kunt hebben. Ik weet nu bijvoorbeeld dat ik gek ben op houtgerijpte wijnen. Heerlijk zacht, vol, complex, romig en vaak zelfs een beetje vettig. Dus dát vond ik al die tijd lekker! Tijdens de Rueda-trip vond ik de houtgerijpte vintage (100%) Verdejo uit 2021 van Bodegas Pita bijvoorbeeld waanzinnig. 

6. Je wordt een wandelend wijnwoordenboek (nou ja, een beetje dan)

Tijdens zo’n trip wordt er gestrooid met wijntermen. Niet door mij overigens, want ik kende ze nog niet. Maar aan het einde van de Rueda-trip ben ik wel echt stukken wijzer geworden. Vertical winetasting? Ik had eerst geen idee. Nu weet ik dat het betekent dat je van dezelfde wijn verschillende jaren proeft. Leuk om te ontdekken hoe ze verschillen in smaak als ze langer op de fles liggen, of als de oogst in die jaren anders was. En vintage? Dat betekent niet dat je een leuke retro fles in je handen hebt, maar dat je een wijn in handen hebt met enkel druiven uit één bepaald jaar. Het moeilijkste woord wat ik heb geleerd is Phylloxerica, oftewel druifluis. Die vernietigde in de negentiende eeuw een groot deel van alle Europese wijngaarden. Ook in Rueda, hoewel daar thank God wel een paar wijngaarden bewaard zijn gebleven. Waarom kregen we deze les niet tijdens geschiedenis op de middelbare?!

7. Maar een wijnexpert? Dat niet

Als dat je doel is met één trip, dan kom je van een koude wijngaard thuis. Nope, je wordt bij lange na niet een expert. Daarvoor moet je echt jaren in het vak zitten en erin blijven. Ik keek met bewondering naar sommige van mijn medereizigers, die de ene na de andere rake proefnotitie maakten en strooiden met interessante wijntermen (waarvan ik er nu dus een paar ken). Maar ja, dat is jaren opgebouwde kennis en ervaring! Dat ga je nooit in een tripje van drie dagen in je hoofd krijgen. Dat moet je ook niet willen. Focus je lekker op de informatie die je krijgt, geniet van de wijnen en probeer te leren van wat je hoort en proeft. Wijn is een waanzinnig product. En vergeet niet, na je trip ben je hoe dan ook meer wijnkenner dan je daarvoor was. Al ontdek je maar, net als ik, dat je gek bent op houtgerijpte wijnen.

8. Een beetje inlezen is niet verkeerd

Over kennis gesproken, het is wel een béétje handig als je je van tevoren inleest. Over wijn in het algemeen, of over de Rueda Verdejo. Dat maakt dat je de uitleg van de wijnmakers toch een tikkie makkelijker kunt volgen. Vooral bij Engelssprekende Spanjaarden moet je concentratie top zijn. Als je minuten later nog aan het nadenken bent waar-ie het nou in vredesnaam over heeft, ben je de Sjaak. Of de Juan of Carlos, ik weet niet wie in Spanje de Sjaak is.

9. Mooie labels moet je loslaten

Als wine virgin die geen idee had wat lekker is, gaf ik meestal mijn ogen maar de kost tijdens een zoektocht naar wijn. Mooi label? Dan moet het haast wel een lekkere wijn zijn. Dat is iets waar ik na mijn Rueda-trip wel flink van ben afgestapt. Is je wijn lekker én knap, dan heb je de jackpot binnen natuurlijk. Nu moet ik zeggen dat we in Rueda wel geluk hadden. Shaya Winery had herten op het label, Alvarez y Diez ooievaars en Bodegas Pita vogels – en ze waren allemaal lekker. Daar waren wij als de kippen bij natuurlijk.

10. Rueda is een fantastische plek voor je (eerste) wijntrip

Rueda is fantastisch. Verdejo uit Rueda is dat sowieso: het is al jaren de favo borrelwijn van de redactie hier. Maar als je je net als ik meer wil verdiepen van wijn, is het écht een ideale streek om meer kennis op te doen. De wijnmakers zijn zo gepassioneerd. Sommigen houden zich vast aan het wijnmaken zoals ze dat in de bodega al jaren doen. Anderen proberen nieuwe dingen uit, zoals biologische productiewijzen. Ze hebben één ding gemeen: de passie spat er vanaf. Les 10 is daarom misschien wel de belangrijkste les die ik heb geleerd. Rueda, bedankt voor alle wijsheid (en vooral heerlijke Verdejo’s) die je me hebt gebracht!

Lees ook:

Met dank aan D.O. Rueda en The Finest

Geen foodnews Missen?

Ontvang een update in je inbox