Thirsty tales

Dit wijnglas raakt (bijna) nooit leeg

Toen zevenduizend jaar geleden in Georgië de eerste wijn werd gemaakt, werden er waarschijnlijk ook meteen speciale bekers bij geknutseld om die wijn uit te drinken. En tegenwoordig tel je niet mee als je geen Riedel of Schott Zwiesel wijnglazen in de kast hebt, maar die gezellige Duralex-café-glazen. Totdat… dit briljante wijnglas op de markt kwam, waarmee de echte professional zich definitief van de amateur kan onderscheiden.

Foto van culinair journalist Sabina Posthumus

Probleem 1: de wijn staat daar en jij zit hier. En tussen daar en hier is, vooral na glas twee, best een afstand. Kun je iemand anders aan tafel zo gek krijgen om die fles wijn te pakken en je glas bij te schenken? Of zul je zelf – liever niet, natuurlijk – in de spieren moeten?

Probleem 2: ergens na het uitserveren van je eerste glas wijn, ben je volkomen onzichtbaar geworden voor het bedienend personeel. Je probeert hun blik te vangen, je wilt een vingerknip vermijden, je overweegt om met je servet of het broodmandje te gooien om hun aandacht te trekken. Hoe dan ook: zij lopen hard langs en jij zit met een leeg wijnglas.

Schroef ‘m vast

Twee vliegen in één klap met dit nieuwe wijnglas. Met een rubberen schroef zet je ‘m lekvast op de fles, en de magie voltrekt zich: je hebt een glas dat nooit leeg raakt. Feitelijk zet je de fles aan je mond, maar dit opzetglas geeft het net iets meer finesse. Bovendien lijkt dit opzetstukje op de apparaatjes die een paar jaar geleden populair waren, om rode wijn te beluchten, dus met een beetje mazzel doet ‘ie dat ook nog eens. Ga maar na: nooit meer wachten tot iemand je glas wil bijschenken, de hele fles is van jou (we gaan geen wijnglas delen, toch?) en het ziet er nog elegant uit ook.

Lees ook:

 

Geen foodnews Missen?