Thirsty tales

Of op de (bijna) goedkoopste wijn van de kaart het hardst winst wordt gemaakt? Nou…

Heb jij deze theorie ook wel een gehoord, of geloof je er zelfs fervent in? Dat de één-na-goedkoopste wijn op een wijnkaart (of in het café) eigenlijk voor jou de slechtste deal is, want dat daar de hoogste winstmarge op zou zitten… Veel mensen denken dat dit zo is. Waarom ze dat denken, en welk onderzoek er is gedaan naar de waarheid hierachter?

 

Foto van culinair journalist Delilah Warcup - van Eyck

De reden dat deze theorie zo vaak voor waar wordt aangenomen, komt door dit idee: dat veel gasten niet vrekkig willen overkomen, daarom niet de goedkoopste fles wijn op de kaart kiezen maar dan settelen voor de één-na-goedkoopste. En dat omdat horecabazen dat zouden weten, ze ervoor kiezen om juist díe wijn het hardst ‘over de kop’ laten gaan, oftewel de grootste marge op de inkoopprijs voor zouden rekenen. Maar is dit wel waar?

Fles na fles na fles

Dat vroegen twee economen zich ook af, en ze besloten een onderzoek op te tuigen om tot de laatste druppel de waarheid boven tafel te halen. Het onderzoek werd gepubliceerd door de American Association of Wine Economists. David de Meza, die professor is aan de London School of Economics en Vikram Pathania (professor aan de University of Sussex Business School) haalden 470 wijnkaarten (wit en rood) van 235 Londense restaurants door een prijsvergelijkingsmodel om de voordeligste winkelprijs te vinden. Zo konden ze berekeningen maken voor 6.335 flessen in totaal, gemiddeld 13 per restaurant.

Verrassend resultaat

Ze kozen ervoor de winkelprijs te hanteren en niet de inkoopprijs omdat het eerste de gasten meer zou zeggen als ze zelf vergelijkingen zouden maken (“wat kost deze wijn me in de winkel vs. wat kost hij me in een restaurant?”) En wat bleek? Op geen enkele van de drie goedkoopste wijnen op de kaart zat de hoogste winstmarge!

Er is een onderscheid te maken tussen een vaste opslag op wijn (waar een horecaondernemer een vast bedrag rekent bovenop de inkoopprijs van een fles) en een procentuele opslag (‘zoveel keer over de kop’). De onderzoekers zagen dat in het tweede geval de marges piekten in het midden-segment. Dat bijvoorbeeld op de twee duurste wijnen (aflopend in prijs) ‘maar’ een opslag van 280 procent zat, er vanaf de derde fles tot en met de tiende meer dan 300 procent opslag werd gerekend, en dat het vanaf fles elf weer naar beneden kwam.

Proosten boven je rekenmachientje

Interessant toch? Al kunnen wij je wel vertellen: wij zullen er geen fles Chardonnay minder om bestellen. Want de horeca gaat steeds ruimer open en wij vieren feest! Dus plop er los wat ons betreft, en santé!

Lees ook:

Bron: Food and Wine

 

Geen foodnews Missen?