De voedselvocabulaire: kappen nou met dat ge-advocado
Adeline houdt van eten, veel en vaak, en zowel thuis als er buiten. Nu gaat dat vaak goed, maar soms ook niet. In de serie Sunday Roast deelt ze haar verwonderingen. Dit keer: advocado’s bestaan niet en sommelier rijmt niet op bier.
In het kader van first world problems, want daar ben ik bedreven in, laten we het eens hebben over hoe de voedselvocabulaire op juiste wijze te gebruiken. In plaats van te misbruiken (of compleet om zeep te helpen). Ik kwam trouwens zelf niet op het idee, het idee kwam tot me toen ik net heel hard iemand om advocado hoorde roepen. En dat vind ik bijna net zo erg als de structuur van een papieren rietje en een vork van hout.
De vrucht van de millennial
De flapdrol die advocado zegt mag nooit meer guacamole eten. Afgesproken? En dat spreek je trouwens uit als gwa-ka-mole, er wordt niet gekwaakt (of gekwakt) in dit gerecht.
Kopje koffie?
Als je wil dat alle Italianen zich simultaan in het graf omdraaien, dan bestel je een expresso. Hou het daarom maar gewoon op espresso. En nu niet expres expresso gaan zeggen, hè?
Elastieken
En mensen, het is steeeeekhouse niet stiekhouse. Dit klinkt bijna alsof je met een biefstukje gaat elastieken en alles wat op elastiek lijkt en in de buurt van een mals stukje vlees komt is slecht nieuws.
Kie-neeee-aaaah
Eerlijk, ik heb eerst een complete aflevering 24Kitchen gekeken om dit woord te oefenen, maar sindsdien is het bij mij kien-waah voor en na en daar bedoel ik natuurlijk quinoa mee. Vooral niet uit te spreken als kienowaaa.
Hé sommeljeee
Naast de chef wat mij betreft de belangrijkste persoon in een restaurant (als we echt gaan mierenneuken dan spreek je die trouwens ook zonder -t op het eind uit). Maar onthoud: een sommelier rijmt niet op bier. En als je de voorgaande zin vindt rijmen, dan gaat alles mis. Som-mel-jeee.
Vreppie voor de vrek
Waar ik vandaan kom, ik noem geen namen want ik ben bang dat ik nooit meer het bewuste eiland op mag, zeggen ze vreppies. En dat wordt gefabriekt door middel van een kant-en-klaar pakket waar alles al in zit. Daar wordt weinig gewrapt, wat eigenlijk jammer is.
Eitje, anyone?
Deze verwarring snap ik. Heb je je de complete basisschool gewijd aan het oefenen van klinkers, komen ze ineens met de omelet. Maar je zegt toch echt ommelet, als in: ommetje. Je oom heeft niet met het eitje te maken.
Voor de zoetekauw
Het is suiker, niet te verwarren met zuiker. Je bent freaking Beatrix niet. De naam is suiker, met een S.
Cheers!
En als je me zoekt, ik lig bij te komen van de grote hoeveelheden tequila. Spreek uit: te-qui-la. Ik snap dat je de behoefte voelt om hier een ‘ja’ in te fietsen, maar het is niet correct.
Lees ook:
- Als je gruwelt van stukjes in je eten
- Het goorste eettafereel in een restaurant óóit
- Confession: ik koop mijn huis op basis van thuisbezorgd.nl
Beeld: The Avocado Show
