Eddie’s eetergernissen: diagonale regen en windkracht 10 op het terras

Adeline (roepnaam: Eddie) houdt van eten, veel en vaak, en zowel thuis als er buiten. Nu gaat dat vaak goed, maar soms ook niet. In de serie Eddie’s eetergernissen lees je dat laatste. Dit keer: het – ahum – terrasjesweer.

Wat het weer in godesnaam met eten en mijn ergernissen te maken heeft? Op dit moment: ALLES. Ik at zojuist buiten op het terras een Caesar Salad met blaadjes van een niet nader te bepalen boom verderop uit de straat én mijn eigen haar.

Haar in m’n sla

De blaadjes waaiden zo met tien tegelijk het Kattegat door en met minimaal 6 beaufort mijn bordje sla in, waar mijn haar vervolgens vrolijk achteraan wapperde dwars door de ansjovis. En dat wil je niet, want in een Caesar hoort gewoon romaine, geen boomblad en al helemaal geen haar. Gat-ver-dam-me, ook al is het dat van mezelf.

Terrasverwarmer onder oksel

Mijn eerste keer uit drinken, ik kan nu wel zeggen dat het eten was maar het was gewoon drinken, valt ook in de categorie turbulent. Ik moest mezelf met alles wat ik had aan mijn wijnglas vastklampen, anders had mijn volle, vette Chardonnay zo bij de buren over tafel gevlogen. Het was ook koud, van het slaapzakjas-dragende soort koud. Ik zat óp een schapenvel, fleecedeken om mijn benen gewikkeld, de heater schroeide mijn bovenste haartjes zo ongeveer weg en een tweede terrasverwarmer onder mijn oksel geklemd. Zo koud.

Terugkaatsende regen

Dan de regen, die viel toen ik vorige week het terras uitspeelde. Om klokslag 12 uur stond ik aan een stoel te trekken bij mijn stamkroeg. Ik nam positie in met het plan van mijn lang-zal-ik-leven niet te verkassen. Een uur later begon het te hozen, maar echt diagonale regen. Ik zat hoog en droog onder de luifel, dus wie kon mij, mijn biertje en bitterbal (eat your heart out Rutte) wat maken.

Tot de luifel gevaarlijk doorzakte en als een gieter iedereen die op de rand van het terras zat overgoot. Ik had gelukkig alleen last van wat terugkaatsende regen via de grond, maar toch: het was regen. Op het terras. En het was lullig voor de mensen op dat randje.

Hoera voor de (natte) heropening

Dus weergoden, lezen jullie even mee? Ik stel voor dat jullie ons even een break geven en gunstig gezind gaan zijn. Kou kunnen we handelen, maar diagonale regen die ons onder luifels door teistert en de wind zo straf dat de wijn uit je glas waait gaat te ver. Dit is nou net wat we bij deze heropening niet kunnen gebruiken. Verder moet ik natuurlijk gewoon niet zeiken, want ik dank God op mijn blote knietjes dat ik weer uit eten en drinken kan en mag. Ook al is het takkeweer.

Lees ook:

• Eddie’s Eetergernissen: eten uit de magnetron
• Eddie’s eetergernissen: kunnen we even kappen met eten delen?!
• Eddie’s eetergernissen: een gekookt ei eten in het openbaar