Eddie’s eetergernissen: ik kreeg een banaan mét schil in plakjes geserveerd
Adeline houdt van eten, veel en vaak, en zowel thuis als er buiten. Nu gaat dat vaak goed, maar soms ook niet. In de serie Eddie’s Eetergernissen deelt ze haar verwonderingen. Deze week over stukken ongeschild, gesnéden fruit.
De laatste weken ontstaat er een terugkerend thema in mijn leven. Het gaat om gesneden fruit, waar de schil nog omheen zit. Zo bestelde ik bij een strandclub een gezellige banana juice die ik geserveerd kreeg met fruit op een stokje. Dat vind ik normaal heel gezellig, want ik ben zo’n type die dan heel ongemakkelijk van die stukjes fruit al schuivend van zo’n stokje eet. Wat zeg ik? Ik eet zelfs de sinaasappel uit mijn Aperol. Dol op fruit, zou je me kunnen noemen.
Maar het liefst wel geschild fruit, want wat moet ik er anders mee? Ik vind dat reuze ingewikkeld.
Uitdrukken of eraf happen
Bij een banana juice kun je natuurlijk wáchten op banaan ter decoratie. De sapjesperser in kwestie had zich zelfs nog wat extra uitgesloofd, want er zat niet alleen banaan op mijn stokje maar ook kiwi. Wat een feest, dacht ik toen nog. Tót ik de situatie even wat beter in me opnam. Wat bleek? De banaan op sapje was mét schil. Als in: men neme een banaan met schil, snijdt deze in plakken en rijgt ‘m aan een stokje. Klaar is Kees.
Nou, Kees was dus helemaal niet klaar, want hoe moet je zoiets eten? Moet je het binnenste van de banaan uitdrukken? Moet je de schil eraf happen of knagen en uitspugen? Welke tactiek je ook toepast, de uitkomst is goor. Bij de kiwi was de situatie hetzelfde, ook daar zat nog een harig jasje omheen. Maar bij dat ding valt de discussie nog te voeren over hoe eetbaar die kriebelige (gatver de gatver), harige schil is. De laatste keer dat ik een banaan mét schil at was… Nooit!
Als een aap een banaan pelt
Het is een beetje alsof je zegt: hier heb je dat gekookte ei in plakken, maar die schaal moet je maar even wegdenken. Dat doe je toch ook niet? En toch nog even over die harige schil om die kiwi, dat is gewoon onaardig. Je bek begint al te jeuken als je alleen maar naar de schil kijkt. En dan van de types die heel monter roepen dat je dat gewoon kunt eten. Ga toch weg.
Op mijn vakantieadres kreeg ik consequent gesneden kiwi met schil. Op dag één sneed ik nog keurig het velletje rondom los, je hebt per slot van rekening geen reet te doen. Op dag twee ging het al wat drastischer door er een vierkante kiwi van te snijden. Toen ik op dag drie alweer een kiwi mét schil aantrof nam ik een hap. Ik bedoel, als iemand zó overtuigd is van de kiwi met schil, dan moet het wel lekker zijn. Verrassing! De kiwi met schil smaakte zoals je denkt dat een kiwi met schil smaakt: goor.
Monkey business
Of zou die banaan met schil puur ter garnering zijn geweest? Want dan is de sapjesperser in kwestie een nog grotere lul/trut dan ik al dacht. Een goed stuk fruit verkwisten door ‘m zomaar een beetje niksend aan een stokje te rijgen. Dat doe je toch niet?
PS: Ik wil niemand horen over dat je die schil gewoon kunt eten, want als een aap een banaan pelt dan moeten wij dat ook zeker doen.
Lees ook:
- Eddie’s eetergernissen: van die mensen die niet aan shared dining doen
- Eddie’s eetergernissen: zo’n omhooggevallen ober aan tafel
- Eddie’s eetergernissen: rondslingerende natte theezakjes
