Stom: als je bestelling op geslacht wordt uitgeserveerd
Adeline houdt van eten, veel en vaak, en zowel thuis als er buiten. Nu gaat dat vaak goed, maar soms ook niet. Deze week loopt zich te ergeren over hoe irritant het is als je bestelling wordt uitgeserveerd op basis van je geslacht. ‘Euh, pardon, waarom krijg ik de cappuccino en hij de espresso?’
Het gebeurt me vaak. Dat ik op een lekker terrasje neerplof of in een mooi restaurant aanschuif en dat we dan eerst de grote wissel moeten doen voor we van start kunnen met eten en drinken. Omdat de heer/dame in kwestie die serveert in het hoofd heeft bedacht wat ik zou moeten drinken (?) en wat mijn mededrinker hoort te nuttigen. Sterker nog, het gebeurt me bijna altijd. Misschien niet hardop of open en bloot, maar je ziet ergens aan een beweging van de kelner in kwestie dé neiging.
Cappuccino voor mevrouw
Bij cappuccino wordt er al snel geneigd naar de vrouw, bij espresso lichtjes naar de man en bij dubbele espresso is het niet eens meer voorzichtig neigen. Nou daar heb je het dus, ik vind het bloedirritant dat een bestelling op geslacht wordt uitgeserveerd. Het is niet eens hopeloos ouderwets, want smaak kan volgens mij helemaal niet ouderwets zijn, het is bovenal heel opmerkelijk.
Verkeerd uitserveren aan tafel
Ik hou van een goed glas bier, de doorsnee variant van de tap maar ook een trippeltje uit de donkerbruine fles. Ik drink altijd zwarte koffie of liever nog een dubbele espresso, want ik gruw ervan als er melk doorgeroerd wordt. Ik hou van een stevig stuk vlees en dat hoeft niet eens flink doorbakken te worden.
En al deze overheerlijke bestellingen zijn dus een recept voor het totaal verkeerd uitserveren aan tafel. Het wordt helemaal gortig als mijn wederhelft ook nog eens een colaatje zero bestelt (als ik pils wil) en het is dus ook verwarrend omdat hij standaard cappuccino drinkt (waar ik dus vieze gezichten trek van melk).
Alsof wolkjes melk in de koffie vrouwelijk zijn. De laatste keer dat ik het checkte was een wolkje onzijdig. Hét wolkje.
Geheime code
Mensen in de horeca, waarom gebeurt me dit? Is er een geheime code waar ik geen weet van heb, waardoor dat neigen ontstaat? Ik geloof niet dat je aan het buitenkantje kunt aflezen wat iemands smaak is. Mocht dit nou wel het geval zijn, dan zou ik hier zeker iets mee doen, want dan heb je goud in handen. Maar tot die tijd vind ik het vooral apart dat ik altijd maar zit te wisselen, omdat er aannames worden gedaan op mijn vrouw-zijn en zijn man-zijn.
Ik blijf ondertussen demonstratief de cappuccino’s zijn kant op schuiven en hij de espresso’s mijn kant op. Maar ik beloof plechtig dat als iemand nog één keer zegt dat je dat niet zo vaak ziet, ik waarschijnlijk niks doe en schaapachtig lach terwijl ik inwendig met een overslaande aan de gastheer/vrouw vraag waaróm dan wel niet.
Lees ook:
- Als je gruwelt van stukjes in je eten
- De voedsel-vocabulaire: kappen nou met dat ge-advocado
- De kaas schaven is een precaire kwestie