Ik ben verslaafd aan Coca-Cola: dokter zegt dat het geen kwaad kan

Annick is verslaafd aan Coca-Cola. Hoewel iedereen om haar heen hun zorgen uit, drinkt Annick vrolijk verder. Minimaal 2 liter per dag. ‘Ik ben echt in paniek als ik geen Coca-Cola in mijn koelkast heb.’

‘Mijn liefde voor Coca-Cola is ontstaan toen ik jong was. We waren op vakantie in Slovenië en ik dronk Cockta. Ik vond het heel lekker. Eenmaal thuis, ik was een jaar of acht, kreeg ik een flesje Coca-Cola. Misschien klinkt dat gek, acht jaar en dan frisdrank drinken, maar vroeger was alles wat normaler. Werd er niet zo spastisch gedaan over koolzuurhoudende drankjes voor kinderen. Ik kreeg ook gewoon Coca-Cola mee naar school. Daar moet je nu eens mee aankomen! Gekkigheid, je krijgt meteen Jeugdzorg op je dak.

Coca-Cola verzameling

Ik was echt fan van Coca-Cola. Ik had een Coca-Cola-kamer met een rode muur waar mijn vader een witte Coca-Cola swoosh op had geschilderd. Ik sliep onder een rood-wit gestreept dekbed. Vriendinnetjes verzamelden postzegels en ik verzamelde Coca-Cola spulletjes. Stickers, bekers, posters; ik vond alles leuk als er maar Coca-Cola op stond.

Ik vond Coca-Cola altijd al heel lekker, maar de laatste jaren, ik ben inmiddels 57 jaar, is het echt een verslaving geworden. Ik heb geen enkele andere verslaving, ik rook niet, nooit gedaan ook, en ik drink geen alcohol, ook nooit gedaan. Maar als ik geen Coca-Cola in mijn koelkast heb, raak ik echt in paniek. In mijn kofferbak liggen ook altijd een paar flessen voor mee naar mijn werk en blikjes voor onderweg. In een klein koelkastje, want koud is het het lekkerste. Ik drink totdat ik naar bed ga. En ja, dat is minimaal 2 liter Coca-Cola per dag. Vaak veel meer. Borrels van kantoor, verjaardagen, festivals… Terwijl andere mensen alcohol drinken, neem ik nog een Colaatje.

Geen Pepsi!

Van gewone Coca-Cola ben ik jaren geleden afgestapt. Daar zit wel heel veel suiker in. Ik stapte over op de light-variant en inmiddels is het alweer een tijdje zero. En ja, tussen light en zero zit wel echt een verschil. Zelfs mijn kleinkinderen wijzen in de supermarkt Coca-Cola zero aan: ‘dat is de cola van oma’, zeggen ze dan. Ze noemen me ook ‘oma cola’.

Pepsi drink ik niet. Als ik buiten de deur iets ga eten of drinken is mijn eerste vraag of ze echte cola hebben. Coca-Cola dus. Anders drink ik liever Ginger Ale. Ik ben geen food barbaar en eet geen Whoppers. Sterker, ik hou heel erg van lekker eten. Bij Michelinsterrenrestaurants durf ik Coca-Cola niet te bestellen. Cola bij je eten wordt niet altijd geaccepteerd. Althans, dat voel ik zelf zo.

Coca-Cola in de aanbieding

Vroeger was Coca-Cola heel goedkoop. Ik herinner me een Griekse vakantie, ik was een jaar of zestien, een flesje kostte 30 cent! Kom daar nu maar eens mee om. ‘Coca-Cola in de aanbieding’ is mijn populairste zoekterm op Google. Ik hou de aanbiedingen goed in de gaten en voor goede aanbiedingen rij ik om. Want goedkoop is het niet. Helemaal niet zelfs! Een anderhalve liter fles kost 2,38 euro en daar komt dan nog 0,25 cent statiegeld bij. Goed voor mijn portemonnee is het niet en gezond is het natuurlijk ook niet.

Ik weet dat Coca-Cola gebruikt wordt om bijvoorbeeld roest van schroeven te halen. Het heeft een hele hoge zuurtegraad en is daardoor slecht voor je tanden – ook al zit er geen suiker in. Er zit wel aspartaam in. Mijn dochter zegt dat die zoetstof kankerverwekkend is. Als ik haar zeg ‘Je moet toch ergens aan doodgaan?’, wordt ze hartstikke kwaad.

Hoge hoeveelheden aspartaam

Ik ben onlangs wel naar de dokter gegaan, maar die stelde mij alleen maar gerust. Volgens mijn huisarts moet je wel hele hoge hoeveelheden aspartaam binnenkrijgen voor het schadelijk is. Volgens mij hoef ik me geen zorgen te maken. En het wordt toch door de FDA goedgekeurd?

Ondanks dat ik naar de dokter ben gegaan, blijven mijn kinderen zeggen dat ik moet stoppen. Desnoods flink minderen. Mijn vrienden zeggen het ook al jaren. Maar wat is het probleem? Ik ben nooit ziek, heb nooit last van een opgeblazen gevoel en heb ook geen gaatjes in mijn tanden. Hoogstens heb ik geen spatzuivere witte tanden meer, maar of dat door Coca-Cola komt weet ik niet eens. Als dit nou mijn enige guilty pleasure is, laat me lekker!’

Annick’s naam is vanwege privacy gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie. Wil je ook (anoniem!) een persoonlijk verhaal kwijt? Je kunt ons mailen op info@favorflav.com

Lees ook:

• Onbegrijpelijk. Hier stuur je toch geen Tikkie voor?!
• Moddervet genoemd worden op een terras: er is veel leed
• Guusje mag geen snoepjes: ‘wat een gezeik zeg’