Waarom ik door corona lekkerder eet

Laat ik voorop stellen: corona is niet leuk (understatement) en deze tijden mogen wat mij betreft zo snel mogelijk over zijn (als in: NU graag). Maar er is ook een voordeel: sinds corona eet ik lekkerder.

Of misschien moet ik zeggen: sinds corona kook ik lekkerder en daardoor eet ik lekkerder. Het simpele feit wil namelijk gewoon dat ik er nu eindelijk eens echt de tijd voor heb (en neem). En laat dat nou het zo’n beetje het belangrijkste ingrediënt voor ieder gerecht zijn: tijd.

Lekker kokkerellen

Had je me 1,5 maand geleden na werk vermoeid en gehaast door de supermarkt kunnen zien snellen, op zoek naar iets wat ik zo snel mogelijk gaar kon krijgen zonder teveel op smaak en gezondheid in te leveren, nu zitten mijn kookboeken vol post-its en sta ik rustig twee uur in de keuken.

The Stew

Ein-de-lijk maakte ik eens The Stew van Allison Roman. En neem het mezelf nog steeds kwalijk dat ik dat niet veel eerder heb gedaan. Al die gemiste kansen op een abnormaal lekker bordje eten. Zonde.

Ik heb een zoete-aardappelfalafel gemaakt waar zelfs een weeshuis teveel aan zou hebben (lang leve de vriezer), de shakshuka van Ottolenghi met pinar sosis (Turkse knakworstjes, sowieso veel lekkerder dan die van Unox trouwens), mijn kabeljauw eens met rust gelaten in plaats van erin lopen te poeren om te kijken of ‘ie al klaar was en een shit load aan groenten ingelegd.

De beloning

Iedereen mag dan aan het bakken zijn geslagen, laat mij maar lekker koken. En eten. Want na al die uren in de keuken is dat toch nog wel de fijnste beloning.

Lees ook: