Wat eet jij vanavond?

Lotje Deelman was redactiechef van ELLE Eten, werkt al bijna 15 jaar voor de Allerhande en werkte achter de schermen aan televisieprogramma’s als MasterChef, de Worsten van Babel On Tour en De Nieuwe Lekkerbek. Ze at varkenspoot met Anthony Bourdain en flirtte met Gordon Ramsay in zijn Aston Martin. Lotje is (co-)auteur van meer dan tien kookboeken en is in haar keuken op het Drentse platteland nooit te beroerd om iets in de fik te steken. Op FavorFlav ventileert Lotje wekelijks wat haar bezighoudt. Met deze keer: Lotje stelt de moeder aller vragen: wat eet jij vanavond?

Misschien wel de meest gestelde vraag: wat eten we vanavond? Hardop, in stilte, wanhopig of juist hoopvol. Aan jezelf, je moeder, je vrouw of vriendin, je man of vriend (ben ik niemand vergeten?). Ik raak er zelden van in paniek, van die vraag, of van het antwoord, maar dat geldt niet voor iedereen.
Een dag lang vraag ik iedereen die op mijn weg komt: “Wat eet jij vanavond?”

Thomas (mijn man):

“Linzensalade toch? Die jij gisteren al wou eten maar toen zag ik die biefstukken in de koelkast liggen en toen dacht ik als ik daar nou eens aardappels uit de oven bij maak en dan kun jij als je dat perse wilt er sla uit de moestuin bij eten maar als er weer zand in zit dan hoef ik die sla dus niet. Je doet er toch wel uitgebakken spekjes over, over die linzensalade? En daar zitten dus geen aardappels uit de oven bij? Misschien gebakken aardappels?”

Mevrouw, die op haar nagels bijtend naast me in de trein zit:

“Mevrouw, alstublieft. Ik heb het al zo druk in mijn hoofd.”

Receptioniste:

“Ik ga naar een barbecue. Geen varkensvlees hoor, dat eet ik niet. Daar krijg ik puistjes van. Ik lust het gelukkig ook niet, dus dan is het ook niet zo erg. Om het niet te eten, bedoel ik dan hè.”

Martijn, vormgever:

“Dat weet ik niet. Dat bedenk ik meestal in de supermarkt. Of is het donderdag? Dan eet ik altijd patat. Altijd. Nee, nooit niet dus. Gewoon altijd.”

Mijn moeder:

“Gemengde roergebakken groenteresten met pangasius uit de magnetron, en de yoghurt met havermout die ik vanochtend vergeten ben te eten.”
Ik: “Jakkes!”
Mijn moeder: “Verheug me er ook niet bepaald op.”

Collega’s:

Nr 1: “Mac’ n cheese.”
Nr 2: “Geroosterde tomatentaart”
Nr 3: “Straateten”
Ik: “Huh?”
Nr 3: “Ja, omdat ik zo van de straat ben.”
Ik: “Huh?”
Nr 3:“Nee joh, ik zit bij de Streetfoodbar. Echt lekker eten. Wel enorm voor sneeuwvlokjes.”

Andere mevrouw, die op de terugweg naast me in de trein zit:

“Dat vind ik een rare vraag. Dat is privé informatie. Die geef ik nooit.”

Ik:

“Franse linzensalade van puy-linzen. Niet te vinden hier trouwens, puy linzen. Gekookt in de bouillon van het karkas van op de Green Egg (waar ik best een groter exemplaar van zou willen #loveyoutodeathgreenegg) geroosterde kip uit de diepvries. Met oregano en geroosterde bietjes. En uitgebakken spekjes omdat Thomas dat lekker vindt (#metoo). Had ik gisteren zullen eten, maar toen kreeg ik opeens biefstuk met aardappels uit de oven.”

Mijn zoon:

“Falafelsalade”
Ik (hoopvol): “Met zelfgemaakte falafel?”
Hij: “Nee.”

Jess van Global Work & Travel Co.

“Shrimp fried rice.”
(Jess had mij een mailtje gestuurd om me te informeren naar de mogelijkheden om te werken als kok in Australië. Ga ik niet echt doen hoor, werken als kok in Sydney, maar ik kijk altijd naar dat soort dingen. Heb ook een abonnement op de nieuwsbrief ‘Jobs in Africa’. Assistent Safari Manager in Malawi. Rice Farm Manager in Tanzania. Cool. Kan het leven stuk beter aan als ik weet dat er nog meer is, out there…)

Mijn kapster:

“Niks. Ik ben aan de lijn, en dan eet ik niks.”
Ik (voorzichtig): “Maar je bent al best heel dun…”
Zij: “Komt omdat ik niks eet.”

Meer columns van Lotje lezen? Kijk dan hier.