Warm weer, koude noedels

Als het buiten koud is, eten wij stamppot. Bij warm weer komt de salade op tafel. In Japan doen ze dat subtiel anders: warme noedels bij koud weer en vice versa. Bij tropische temperaturen het liefst met eetstokjes uit een ijskoud bergbeekje geplukt.

Zo sophisticated als de Japanners, zullen wij wat eten betreft niet snel worden. Zo kennen zij noedels voor koude winterdagen en noedels voor warme zomerdagen. Die laatste natuurlijk koud gegeten. IJskoud zelfs.

Toppings

Zijn de noedels dik, noem je ze hiyashi chūka. Na deze te hebben gekookt en afgekoeld, stapel je ze vol met keurig in gelijke stukjes of reepjes gesneden koude toppings. Van ei- en surimireepjes tot komkommer, tomaat en garnaaltjes. En je giet er een azijndressing over.

Japanners plukken met hun eetstokjes de sōmen-noedels uit een ijskoud bergbeekje.

Zijn de spierwitte tarwenoedels extreem dun, met een kleinere doorsnee dan 1,3 mm, heb je sōmen-noedels te pakken. Sommige Japanse restaurants serveren in de zomer nagashi-sōmen (drijvende noedels). Door een doormidden gezaagde bamboestengel die de hele lengte van het restaurant bestrijkt, stroomt ijskoud water. Daardoorheen worden de sōmen-noedels gejaagd.

Bergwater

Het is een kwestie van vingervlugheid om deze noedels op tijd met je eetstokjes te pakken te krijgen. Lukt dat, dan worden ze gedipt in een koude saus zoals tsuyu (sojasaus met kombu) en opgegeten.

Nog mooier is het als de noedels in een pittoresk bergbeekje drijven en de Japanners hun best moeten doen ze met hun eetstokjes uit het woelige bergwater te plukken.

Apparaatje

Heb je nu toevallig geen van beide bij de hand, dan is er een ingenieus apparaatje dat dit beekjesgewoel simuleert. Zoiets als de Aquaplay waterbaan waarmee je vroeger op loeihete dagen speelde.