Happy Cooking

Lotje Deelman was redactiechef van ELLE Eten, werkt al bijna 15 jaar voor de Allerhande en werkte achter de schermen aan televisieprogramma’s als MasterChef, de Worsten van Babel On Tour en De Nieuwe Lekkerbek. Ze at varkenspoot met Anthony Bourdain en flirtte met Gordon Ramsay in zijn Aston Martin. Lotje is (co-)auteur van meer dan tien kookboeken en is in haar keuken op het Drentse platteland nooit te beroerd om iets in de fik te steken. Op FavorFlav ventileert Lotje wekelijks wat haar bezighoudt. Met deze keer: beautify the world, get a tattoo!

Ik ben nogal snel beledigd, dus toen iemand de tatoeage van een roos op mijn schouderblad een krop sla noemde, heb ik hem weg laten halen. Bij een laserkliniek in de chique Cornelis Schuytstraat in Amsterdam-Zuid. Dat kostte honderd keer zoveel als het zetten ervan: vijfentwintig gulden, door Wimpie Zuigerveer. Ik kwam er pas jaren later achter, toen het woord ‘zuigerveer’ opdook op een rekening van de garage, dat dat waarschijnlijk niet zijn echte naam was. Wim tatoeëerde in de hoerenbuurt in Groningen. Zo’n plek waar je als zeventienjarige nauwelijks naar binnen durft. Zero hipsters zeg maar, beetje die sfeer.

Plakboek

Later kreeg ik spijt. Van het weghalen. Het leek inderdaad precies een krop sla, maar dat zou nu eigenlijk best cool zijn geweest. Het waren namelijk ook groentes die mij geïnspireerd hebben om toch weer een tattoo te nemen. De groentes op de linkerarm van Sean Brock. Sean Brock is een Amerikaanse chef, die op de cover van de Fool (mooiste foodblad ever) stond, in The Mind of a Chef seizoen 2 zit, en in seizoen 6 van Chef’s Table. Ik heb zijn sleeve jaren geleden uitgeknipt en in mijn plakboek geplakt. Ja, ik plakboek, nee, da’s niet voor randdebielen, maar wel weer een heel ander verhaal. Focus.

Pietje precies

De sleeve van Sean Brock is heel mooi en bestaat uit een verzameling felgekleurde groentes: bieten, radijsjes, maiskolven, boterbonen, heirloom tomaten (weet nooit precies wat dat betekent, heirloom, maar het klinkt lekker) en een verdwaald viooltje hier en daar. Het verhaal wil dat hij de catalogus van de kweker mee heeft genomen naar de tattooshop. Pietje heel erg precies, in alles, die Sean. Zonder tattoos ziet hij er als je goed kijkt trouwens best een beetje uit als een nerd. Een tattoo doet echt wonderen, qua cool-factor. Weet nog wel een paar chefs die er enorm van op zouden knappen. Nee. Let’s not go there. Niet doen.

Kindertekening

Ik heb er nu vijf. Tatoeages. Van de krop sla zie je nu alleen nog maar de contouren zonder pigment, in de zomer, als ik bruin ben. De grappigste en vrolijkste bestaat uit een vork, een mes en een lepel. Op de binnenkant van mijn rechter onderarm. Een soort slordige kindertekening. Iedereen kan hem zien, en op mijn moeder, een paar esthetische fundamentalisten in mijn vriendenkring en mijn accountant na, moeten mensen er bijna altijd om glimlachen. Happy Cooking staat er onder. Dat was Sean Brock trouwens even vergeten, happy cooking. Kijk Chef’s Table maar. Ik kan het niet vergeten, want het staat op mijn arm.

Meer columns van Lotje lezen? Kijk dan hier.