De favo pastasauzen van de redactie

Hoe mensen ooit zonder pasta hebben gekund, wij hebben geen idee. Hoewel er onmogelijk veel keuze is in pastasauzen, is er toch altijd één favoriet. Hier de lievelings van de FavorFlav-redactie.

Marcus -Pasta met zwarte wintertruffel
Minimaal één keer per jaar trakteer ik mijzelf (en mijn teerbeminde die ik er altijd een groot plezier mee doe) op een bord pasta met verse zwarte truffel. Niet een paar lullige flintertjes, maar een of twee flinke exemplaren (zo’n 50 gram voor twee personen). De enige echte zwarte wintertruffel wel te verstaan, die tussen december en maart te krijgen is en in januari op zijn top. Afkomstig van mijn plaatselijke traiteur die ze rechtstreeks uit Frankrijk importeert. Een gerechtje van een verbluffende eenvoud met pure ingrediënten van de allerbeste kwaliteit. Dit is hoe ik ‘m maak.

Gebruik de beste verse lintpasta (tagliatelle of een iets dunnere variant). Kort koken in water met een beetje zout tot de pasta beetgaar is. Verwarm boter in de koekenpan op laag vuur tot de boter is gesmolten, maar niet bruin. Giet de pasta af en meng met aanhangend vocht door de warme boter. Verdeel de pasta over de twee borden. Meng – naar smaak – wat geraspte Parmezaanse kaas door de hete pasta. Schaaf de truffel(s) in ragfijne plakjes (gebruik hiervoor een mandoline) over de pasta en meng door elkaar. Een goddelijk gerecht waaraan ik met plezier – al is het maar een keer per jaar – vijftig euro uitgeef.

Emma – Spaghetti carbonara
Mijn ultieme pastafavoriet is carbonara. Vooral omdat de saus klaar is terwijl de pasta kookt en het daarmee een van de allerbeste recepten is voor als je geen tijd hebt. En stiekem ook omdat ik een eiernerd ben en het enig vind om te kijken hoe het papje van ei, kaas en zwarte peper door de warmte van de pasta een geweldig glimmende saus wordt. Natuurlijk maak ik altijd veel te veel, maar ik eet elke sliert op.

Renée – Pasta puttanesca
De saus des sauzen is voor mij de puttanesca – al moet ik eerlijk bekennen dat ik ‘m nooit helemaal maak zoals het hoort. Standaard gaan er buitensporig veel ansjovisfilets in en ook schuw ik de chilipepers niet. De oregano laat ik daarentegen vaak achterwege, simpelweg omdat ik er dan op misgrijp. Je maakt deze pastasaus – die dus voornamelijk uit blik of pot komt – namelijk als je niks in huis hebt maar toch goddelijk goed en veel wilt eten.

Marjan – Pasta e ceci
Tot ik het een keer at in een lokaal tentje in toeristenstad Assisi in de Italiaanse provincie Umbria wist ik niet eens dat Italianen kikkererwten áten. Omgeven door tafels vol vuilnismannen in lunchtijd, was ik verrast door de eenvoud van het gerecht: linguine (een iets dikkere spaghetti) met slechts een zweem van een rode saus en dus beetgare kikkererwten. Dat was letterlijk alles, en het was hemels. Afgelopen zomer at ik de ultieme perfectie in Puglia en leerde ik waar die kikkererwten vandaan kwamen: van de Arabieren die vooral lang in de Salento-streek in Puglia hebben gezeten en daar ook op culinair gebied hun erfenis hebben achtergelaten. De variant in Puglia heet ciceri e tria. Een klein deel van de pastaslierten is daar altijd gefrituurd voor extra bite

Nadia – Ragû alla Bolognese
Ik heb in Italië gewoond en daar heb ik échte ragû alla Bolognese leren maken. En let wel: het is een vleessaus met tomaat en geen tomatensaus met vlees. Een echte klassieker die bij ons regelmatig op tafel staat. Het liefst met tagliatelle of penne. De truc zit ‘m vooral in het gebruik van goede pancetta. Verder heeft het niet veel om het lijf, vooral sudderen. Urenlang. Terwijl het huis zich vult met de heerlijkste geuren, dek ik de tafel en trek ik een goede fles rode wijn open, uiteraard dezelfde als die in de saus gaat.

Esther – Ravioli met burro e salvia
Verse ravioli met een vulling van spinazie en ricotta is mijn favoriet. En dan het liefste met een simpele saus van gebruinde boter en salie (burro e salvia). Die botersaus is heel zacht en bijna notig van smaak en versterkt de subtiele smaak van de andere ingrediënten. Een paar crunchy salieblaadjes (in de pan gefrituurd) maken het gerecht helemaal af.

Laura – Spaghetti alla vongole
Ik ben dol op pasta en op zeevruchten. Geen wonder dat deze combi mijn lievelings is. Hoe de smaak van de schelpen in de vette spaghettislierten gaat zitten en nadat je ze naar binnen hebt geslurpt nog een beetje aan je lippen blijft plakken. Het ziet er ook zó mooi uit met de schelpen door de pasta, terwijl de schelpen niet eens het beste gedeelte zijn. De saus is wat spaghetti alla vongole zo lekker maakt. En als alles op is, moet ik natuurlijk het bord helemaal schoonlikken.