Q&A met Donna Hay

Als iemand van een paar basics een goddelijk maal kan maken, is het Donna Hay wel. In haar nieuwste boek Basics to Brilliance is dit ook precies wat ze doet.

Het boek geeft je alle basisrecepten die je nodig hebt. Van een perfect opgeklopte meringue tot een Pekingeend, die je vervolgens weer in allerlei gerechten kunt verwerken. De recepten daarvoor geeft Donna je natuurlijk ook, vriendelijk als ze is (we testten het boek hier alvast voor je uit).

FavorFlavs Emma ging met haar in gesprek over het lelijkste maar lekkerste schaaldier ooit en knapperige groenten met chili-jam.

Met welke eettrend moeten we meteen kappen?

Dingen opgeven. Er zijn geen regels, niks moet worden opgegeven. Ik ben er klaar mee. Het gaat allemaal om balans. Behalve als je een medische reden probleem hebt natuurlijk.

Ik heb toen een koffer van het spul mee de douane overgesmokkeld

Meest memorabele eetervaring?

Ik heb ooit een rapportage gedaan op een heel mooi stil, ruig en verwaaid eiland in Zuid-Australië. We stonden om vier uur ’s nachts op om op een boot rivierkreeften te vangen. De hele dag stond in het teken van ingrediënten verzamelen. Op het kleine eiland had je ook heerlijke lokale zuivel maar ook bijen en dus honing.

Aan het einde van een lange dag had ik op de een of andere manier nog de kracht om te koken. We waren op een prachtig klein verlaten strand, picture perfect, zo mooi. Daar heb ik toen de rivierkreeften gebarbecued met een stuk metaal dat we hadden gevonden. Met de lokale boter en kruiden die we langs de kant van de weg hadden gevonden. We aten er ook nog lokale kaas bij aan het kampvuur, dat was echt een van m’n favoriete momenten.

Het was heel grappig, iemand wees een saltbush aan (een Australische struik, red.) en zei dat dat net zo lekker zou zitten als een zitzak. Het zag er super prikkelig uit dus ik geloofde er niks van, maar toen ik een maal ging zitten wilde ik nooit meer op staan.

Salt bush, dat kun je toch ook eten?

Nou daar heb ik ook nog een grappig verhaal over. Ik moest ooit in Londen voor de Australische ambassade koken en wilde dat met saltbush doen. In het buitenland kun je dat nergens krijgen, dus ik heb toen een koffer vol met het spul meegesmokkeld. Aan de douane vroeg iemand nog wat er in m’n koffer zat. Ik riep gewoon heel enthousiast: “ik moet voor de ambassade koken!” Hij antwoordde met “wow wat spannend!”, “I know!” riep ik terwijl ik met m’n koffer snel doorliep, haha.

Favoriete drankje?

Rosé champagne.

Onmisbare gadget voor in de keuken?

Een mes. Die basis maakt echt al het verschil. Kies er voor eentje met een handvat dat in je hand past. Ga voor een lichte of een zware, afhankelijk van waar je je fijn bij voelt, dat is voor iedereen verschillend. Het maakt hakken en snijden een eitje.

Het is echt het lelijkste beest dat je ooit zult zien, maar het is zo lekker

Welk land is je favoriet als het op eten aankomt?

Ik denk dat er in elk land wel iets te ontdekken valt. Ik kom natuurlijk uit Australië en daar hebben we verse producten van zulke goede kwaliteit, het is heel moeilijk om daar tegenop te boksen. Niks is ingevlogen, alles is supervers. Ik heb vaak het gevoel dat ik vals speel als ik aan het food stylen ben. De kwaliteit is zo goed, je hoeft er eigenlijk niks meer aan te doen.

Wat moet iedereen een keer hebben gegeten?

Ik vind sowieso dat je mensen niks op moet leggen om te eten wat ze niet willen, dat vind ik gemeen. Maar een van mijn favoriete schaaldieren in Australië is de Moreton Bay bug. Het is echt het lelijkste beest dat je ooit zult zien, maar het is zo lekker. Het smaakt als het meest zoete en malse kreeftenvlees ooit.

Wat is het beste product uit de supermarkt?

Bij ons worden de supermarkten steeds verfijnder in het health food: noten, zaden, kokosbloesemsuiker, wat je maar wilt. Maar ook de kwaliteit van de groenten en het fruit wordt steeds beter. Daardoor word ik echt heel erg verrast. Niet alles hoor, maar laatst zag ik voor een prikkie echt prachtige aardbeien. Toen heb ik er meteen een heleboel van gekocht en er jam van gemaakt. Dat is echt een hele goede verbetering in de supermarkt.

Wat staat er nog op je wenslijst als het om eten gaat?

Eigenlijk gewoon meer uit eten gaan. Dat klinkt misschien gek, maar ik kook altijd thuis voor vrienden. Ik heb ook een huis aan het water waar iedereen graag komt, het is een heel open huis. Ik ben nu niet eens thuis en een vriend van mij zit er nu gewoon hoor, haha.

Mensen vragen me vaak waar ik graag eet, maar ik eet echt bijna altijd thuis. Ik verkondig altijd aan mensen dat ze meer zelf moeten koken, maar ik zou het eigenlijk zelf minder moeten doen. Gewoon een keer in de twee weken buiten de deur eten, dat staat op m’n lijstje.

Welk kookboek moet bij iedereen in de kast staan?

Een goed basisboek. En niet omdat ik dat nu heb geschreven maar omdat het altijd fijn is om iets te hebben waar je op terug kunt vallen. Op het internet kun je alles vinden, maar de kwaliteit verschilt, je weet nooit wat je krijgt. Iets waar de basis goed in staat, waar je dan zelf dingen aan kunt toevoegen. Als je bijvoorbeeld een baisbrownie onder de knie hebt, kun je er later zelf een pindakaasswirl doorheen doen. Het is belangrijk om een basisrepertoire te hebben van dingen die je ook aan je moeder zou vragen.

Als ik weet dat er meer in de vriezer ligt, is dat heel gevaarlijk

Wat maak je graag thuis als je snel en goed wilt eten?

Ik kook bijna elke avond omdat m’n kinderen aan het einde van het aanrecht hun huiswerk zitten te maken en ik vind het belangrijk om zo veel mogelijk met ze te kletsen en te weten wat er in hun levens speelt. We eten heel veel geroosterde groenten, ik snijd het heel klein zodat het snel gaart.

Laatst had ik een hele bloemkool in stukken knapperig geroosterd, gewoon met olijfolie en zout in de oven. Dan kijk ik even de andere kant op en is alles weg. M’n kinderen eten heel veel groenten maar alleen als het knapperig is of met iets van een chili-jam. Gewoon gestoomde groenten laten ze rustig staan.

Bij welk gerecht heb je geen zelfcontrole?

Ik ben zo een grazer, misschien omdat ik in een testkeuken werk maar ik eet eigenlijk de hele dag door kleine hapjes. Bij ijs vind ik het wel echt moeilijk om te stoppen met eten. Als ik weet dat er meer in de vriezer ligt, is dat heel gevaarlijk. We kunnen in Australië ijs van hele goede kwaliteit kopen maar soms maak ik thuis wel granita.

Toen ik net begon als food stylist begon had ik al m’n geld bij elkaar gesprokkeld om een enorme en lelijke ijsmachine te kopen, die veel te veel lawaai maakt. Soms haal ik hem nog uit de kast en maak ik een lekkere yoghurtsorbet of iets anders lekkers. Je gooit er gewoon yoghurt, bessen en wat maple syrup in en binnen twintig minuten heb je ijs. Terwijl hij draait ben ik dan de hele tijd aan het snoepen, de lekkerste hapjes zijn die als het ijs net klaar is, maar nog niet helemaal opgestijfd in de vriezer.

Beeld: Chris Court