10x hier komt het beroemdste eten ter wereld écht vandaan (en het is verrassender dan je denkt!)

Weet jij waar de donut oorspronkelijk vandaan komt? En waar de wieg van het schepijs heeft gestaan? Nee? Het antwoord zal je verrassen!

Donut: niet uit Amerika

Niks zo Amerikaans als donuts. Met dat zoete glazuur, gevuld met vanillepudding of met jam, en dan nog een doosje donutholes erbij ook, jum! Maar wist je dat de donut afstamt van de Griekse lekkernij Loukoumades? Al in het jaar 776 voor Christus werden die zoete deegballetjes met honing en walnoot gegeven aan atleten die de Olympische spelen wonnen.

Schepijs: niet uit Italië

Ga je naar Italië op vakantie, dan ga je natuurlijk voor dat heerlijke eten. Besteed je hele vakantiebudget aan pizza en pasta, want je eet het nergens zo lekker als in Italië. En als nagerecht? Natuurlijk een Italiaans ijsje. Maar die ijsjes zijn helemaal niet zo Italiaans als je denkt: het schepijs werd in Mongolië uitgevonden, vertelt het verhaal. Mongolen galoppeerden over de steppen, met zakken verse melk achterop hun paard. De temperatuur daalde onder nul, de melk bevroor terwijl het voortdurend heen en weer hobbelde op die paardenrug en voilá: daar heb je ijs. Marco Polo nam deze uitvinding mee naar Italië.

Croissant: niet uit Frankrijk

Je raadt het al, de croissant is niet zo Frans als hij lijkt. De maanvormige bladerdeegdingetjes werden al in de twaalfde eeuw gebakken in Wenen, ze heetten toen ‘kipfer’.

Pasta: niet uit Italië

Spaghetti, tagliatelle, macarino: typisch italiaans, toch? Mooi niet, de deegslierten zijn uitgevonden in China in de eeuw voor Christus. Nomadische Arabieren brachten de typisch Aziatische noedels mee naar Italië en daar sloegen ze in als een bom. Al in de dertiende eeuw waren ze daar populair. Toegegeven: de Italianen hebben de pasta wel geperfectioneerd – en die sauzen hebben ze wel zelf uitgevonden.

Churros: niet uit Spanje

Die knapperige en goudbruine churros, met suiker en kaneel, en dan dopen in warme chocolademelk… Echt Spaans? Nee, ook hier is China aan de beurt. Het Chinese ontbijtgerecht youtiao is de voorloper van de churros. Het zijn gefrituurde deegsliertjes, eerder hartig dan zoet. Via Portugal kwamen ze in Spanje terecht en de rest, zoals je dan zegt, is geschiedenis.

Zweedse gehaktballen: niet uit Zweden

Altijd bij de meubelgigant even met een dienblad langs het buffet voor een portie balletjes, met die roomsaus, jam en natuurlijk frietjes. Maar die unieke gehaktballetjes zijn een kopie van een Turks recept. Gehaktballen op zich zijn al veel ouder, maar in Turkije werden voor het eerst gehaktballen gemaakt van lamsvlees of rundvlees, met ui, peterselie en paneermeel. De Turkse köfte zijn dus de voorloper van de Zweedse kottbullar. Inbussleutel en frustratie over boekenplankjes: ja, wel echt Zweeds.

Fish and chips: nee, niet Brits

Je hoort ze te eten in een krant, met wat olie en azijn er overheen: fish and chips. Maar de Portugezen hadden dat al eeuwen geleden bedacht. Zij bakten in de veertiende eeuw al hun peshkado frito, met name op de sabbat. Sefardische joden uit Portugal vluchtten rond die tijd naar Noord-Europa en namen hun recept voor gepaneerde en gefrituurde vis mee: een nieuwe traditie was geboren.

Chicken Tikka Masala: nee, niet uit Bangladesh

Kip tikka komt absoluut wel uit Azië, maar de romige chicken tikka masala is in 1970 ontwikkeld door een Indiase chef in Glasgow. Een hit, en iedereen ging ervan uit dat het een originele bereiding uit Bangladesh of India was, maar nee.

Schots ei: nee, niet Schots

Een gehaktbal met daar een gekookt ei in verstopt: dat is een Schots ei. En dat feestgerecht komt dus – surprise – niet uit Schotland, maar uit India. Al 500 jaar voor Christus werden in India Nargisi Kofta gemaakt, eitjes ingepakt in gehakt en daarna gefrituurd. Toen India een Britse kolonie werd, zijn die eieren overgestoken naar Schotland. Ze kregen hun naam door een Schotse legereenheid, die niet genoeg kreeg van die lekkere eieren.

Vindaloo: nee, niet uit India

In de vijftiende eeuw verhuisden groepen Portugezen naar India. Ze namen hun recept voor Carne de Vinha d’Alhos mee, vlees gestoofd in wijnazijn en knoflook. In Goa werd die wijnazijn vervangen door tamarinde, er werd zwarte peper en kardamom toegevoegd en voilà: vindaloo.

Lees ook:

• De oorsprong van chips
• Hier komt dus de kaas in pindakaas vandaan
• Waarom een citytrip naar wijnstad Bordeaux een briljant idee is

Bron: Bored Panda