Deel jij dit chocosentiment?
Zullen we éven een lekker nostalgisch rondje doen langs al het simpele chocoladegoed waar we vroeger blij van werden? En waar we, nu we grote mensen zijn die omkomen in de fancy repen van megaverantwoorde of anders wel megaluxe producenten (You know who you are, Tony, Herr Lindt), stiekem nog steeds ontzettend van kunnen genieten? Op naar de supermarkt, want die heimwee is gewoon weg te kopen:
Dit zijn de favorites in onze choconostalgie (eerlijk is eerlijk, de meesten mogen niet eens chocola heten vanwege minder dan 35% cacaogehalte, maar cacaofantasie klinkt toch net zo gezellig?):
Koetjesrepen
Die stoïcijnse koe op een Delftsblauwe wikkel, de pompende beats van De Jeugd’s Shenkie op de achtergrond; beiden nationaal erfgoed wat ons betreft.
Pennywafels
Bros, luchtig, een tikkie melig; dáár was dat glas melk natuurlijk goed voor!
Kinderchocolade
De hele reeks kwam voorbij en de redactie joelde het uit van enthousiasme. Van Bueno tot Surprise – dat plastic meukspeelgoedje blieven we niet meer maar dat ei des te meer.
Chonelly’s
Tikkie meer upscale dan de Pennywafel. Meer wat je moeder in huis had voor de vrijdagmiddagthee na school, terwijl je die Pennywafels gewoon zelf in de pauze haalde en op een bankje met je vrienden wegvrat.
Rolo
Chewy, kleverig, een olifant in de dierentuin: hilarische happiness alom. Bedenk goed wat je met je laatste Rolo doet!
Lu Scholiertjes
Luxepoes in deze categorie: boterbiscuit, dikke plak chocola – knappe jongen of meid die het bij één weet te houden. Probeerde jij ook eerst die plak eraf te schrapen met je tanden?
Choclait Chips
Van die curly things in een chocoladelaagje die je dan per se moest hebben in de bioscoop. Ging net zo vaak over de kop als een fles Puligny-Montrachet in een gemiddeld restaurant. Wegspoelen in het donker, toen met sinas en nu met zo’n plastic flesje rosé.
Lees ook:
