Dit aten we in de jaren 00, part one
Willem-Alexander en Maxima zeggen ja, de eerste iPhones liggen in de Apple Store, Dennis van der Geest wordt wereldkampioen judo en wij eten popcorn uit een klomp, eierkoeken voor de lijn en drinken voor het eerst een Tall Blonde Flat White. Oftewel: wat bieden de jaren 00 ons op culinair gebied?
Het schuimt
Een gezellige toef slagroom op een punt appeltaart is natuurlijk tijdloos, maar schuim in andere smaken is echt een uitvinding van de jaren 00. Sterrenchef Ferran Adrià begint ermee, en dat kan niemand hem kwalijk nemen. Maar al snel lijkt het alsof elke kok, van pannenkoekenboerderij tot eetcafé en van bistro tot huiskamerrestaurant bordjes versieren met een dotje uit de kidde. Schuim van doperwt (gifgroen), schuim van gerookte paling (behoorlijk vissig) en schuim van bergamot (scheerschuim): typisch jaren 2000.
Tegel, klomp, muizenval
De trend begint met de leistenen plakkaten waar gerechten op worden geserveerd. Ok, het ziet er fraai uit, want het diepe antraciet van leisteen laat de kleuren van het gerecht (meestal) wel mooi uitkomen, maar eten van zo’n badkamertegel is natuurlijk een ramp: je schuift het eten eraf, ijs smelt, saus drupt op tafel. En het kan nog erger. Friet in een klein winkelwagentje? Popcorn uit een klomp? Kaasplankje op een muizenval? Chocoladetaart op een troffel? Nee, dit zijn geen verzonnen voorbeelden, check (het hilarische) www.wewantplates.com maar.
Ontbijtkoek-oorlog
Ruzie in het winkelschap? In 2003 hebben we te kampen met een echte supermarktoorlog: Albert Heijn knokt Edah, Konmar, Jumbo en Super de Boer de tent uit via ontbijtkoek, bier en cola. AH verkoopt de spullen onder de adviesprijs van fabrikanten om marktaandeel te winnen. Iedereen die fanatiek Risk of Monopoly speelt, weet hoe dat soort situaties uit de hand lopen: gillen, gooien met pionnen en papiergeld, verschillende rechtszaken en supermarktketen Laurus (van Edah en Konmar) gaat failliet.
Wat is je naam?
Eén Tall Blonde Flat White, een Grande White Chocolate Mocca en een Venti Latte met warme sojamelk, alsjeblieft. Eindelijk, in 2007 gaat op Schiphol de eerste Starbucks open. Kun je je latente vliegangst voor vertrek nog even aanwakkeren met een litertje nauwelijks versneden cafeïne. Extra leuk: de barista schrijft je naam negen van de tien keer verkeerd op je beker, daar maak je dan een foto van en die zet je op Facebook, ook hartstikke hip en happening in die tijd.
Eierkoekje voor de lijn
Eierkoeken, Evergreens en pakken magere drinkyoghurt zijn in de jaren nul niet aan te slepen, omdat Sonja Bakker ze in haar eerste boek Bereik je ideale gewicht zo’n beetje in elk dagmenu voorschrijft. De gewichtsconsulente met het snerpende Westfriese accent wordt een enorm succes, tenminste: gemeten naar de omzet van haar boeken. Diëtisten bekritiseren haar omdat het dieet niet voldoet aan richtlijnen voor gezonde voeding. Volgers komen al snel weer aan, net zoals met andere crash-diëten. Misschien omdat ze regelmatig een SAS-dag inplannen, een Schijt Aan Sonja-dag.
Tony en de oempa-loempa’s
Hoe het begon: Teun van de Keuken, van het programma Keuringsdienst van Waarde, komt erachter dat grondstoffen voor chocoladerepen worden gemaakt door slaven. Om daar aandacht voor te vragen, meldt hij zich in 2003 als zelfverklaard chocoladecrimineel bij de politie. Hij hoeft niet in de bak, dus er verandert niks. Hij besluit zijn eigen chocoladefabriek te beginnen, om repen zonder slaven te kunnen maken. In 2005 gaat de Tony Chocolonely fabriek open. Eerste verkoop: 13.000 repen. Zo! En dat is dus nog vóór de tijd van zeezout-karamel mensen!
Lees ook:
- Dit aten we in de jaren 90, part one
- Dit aten we in de jaren 70, part two
- Dit aten we in de jaren 80, part one
