Inside story: hoe ons sfeervolle restaurant door corona nu een afhaaltoko is
Sinds de horeca plat ligt probeert menig zaak het hoofd boven water te houden. We weten immers niet hoe lang deze horeca lockdown nog zal duren. En nu werk ik dus in een afhaaltoko, in plaats van in een sfeervol Italiaans restaurant. En dat valt zwaar, heel zwaar.
Een vak apart
Begrijp me niet verkeerd. Er is helemaal niets mis met take away & delivery. Niets is zo kostbaar als een goede afhaal of bezorgtoko in je buurt. Afhaalgelegenheden weten wat ze doen, en ze doen het goed. Wat mijn werkgevers goed doen? Restaurant houden. Tweehonderd man over de vloer hebben die een avond lekker willen eten en bedienend personeel in dienst hebben dat ervoor zorgt dat die tweehonderd man een top avond hebben die ze niet snel zullen vergeten. Ik hou van mijn baan, van ‘restaurantje spelen’. Maar nu ziet mijn geliefde baan er een stuk minder leuk uit. Namelijk, zo:
De telefoontjes
De avond begint zoals iedere horeca-avond; voor mijn avondshift ben ik om 16:30 aanwezig voor het personeelseten. In plaats van dat we met een groot team bij elkaar zitten en bespreken hoeveel reserveringen en borrels we die avond hebben en of de private dining die avond verhuurd is, praten we over corona. Op anderhalve meter van elkaar.
Een ander gespreksonderwerp is er niet. Onze pizzabakkers hebben allemaal familie in Italië, gelukkig is hun familie gezond. Ik eet mijn pasta en stipt om 17:00 uur gaat het eerste telefoontje. Dat begint goed! Dit is de tweede dag dat mensen bij ons pizza’s kunnen afhalen of thuis laten bezorgen door Uber Eats en de eerste dag was een gigantisch succes. De telefoon bleef maar rinkelen en er was een constante stroom van bezorgers. Vandaag is dat anders.
Leeg, donker en stil
Na de eerste paar snelle belletjes en Uber-bestellingen wordt het langzaamaan steeds rustiger. De bestellingen blijven uit en het begint er steeds somberder uit te zien. De paar lichten die we hebben staan aan, maar ons restaurant wordt normaliter voornamelijk verlicht door gezellige kaarsen. Om nou 50 kaarsen aan te steken voor mezelf en de pizzabakkers vind ik onnodig, maar daardoor ziet het er hier maar treurig uit. Het tegenovergestelde van wat we normaal zijn: vol, sfeervol en luid. Nu is het leeg, donker en stil. Het enige levendige in de zaak is de keuken met zingende pizzabakkers, maar zij worden allengs stiller.
Is het het waard?
Van restaurant naar afhaaltoko, is het het waard? De eerste avond een succes, de tweede avond een stuk minder. We gaan vanavond de derde avond in en we hopen dat het weer een beetje aantrekt. Maar moeten we dat eigenlijk wel willen? Tot nu toe was het een logisch verhaal. Onze koelingen waren nog vol, die konden we mooi leeg maken door middel van bezorgen, om verspilling tegen te gaan. Maar om volgende week nieuwe inkopen te doen? Is dat verstandig? Amsterdammers kunnen het zich niet veroorloven om elke avond eten te laten bezorgen. Bovendien is er mega veel concurrentie.
NOW regeling
De overheid doet z’n best om de schade te beperken. Zo stelden zij de NOW regeling in: Noodmaatregel Overbrugging voor Werkbehoud. Als je minstens 20% omzetdaling verwacht, kan je hiervoor in aanmerking komen. Drie maanden lang neemt de overheid dan 90% van de loonkosten over. Hier zitten echter wel nog wat kanttekeningen aan. Die 90% is alleen van toepassing als 100% van je omzet wegvalt. Wat bij ons, aangezien we omzet aan het generen zijn, al niet van toepassing is. Gaat het het waard zijn om een paar pizza’s te verkopen en dan een minder grote percentage voor onze loonkosten te ontvangen? Het is een lastige overweging. Bovendien, de overheid rekent de omzetdalingen vanaf 1 maart. De stop op de horeca ging pas 15 maart in. In de weken daarvoor hebben wij geen omzetdaling ervaren. Hoe zit het met die eerste twee weken van maart?
Nog even volhouden
Dit is de manier hoe het er nu toe gaat bij ons en veel andere horecazaken. Vertwijfeld, van dag tot dag kijken wat er gebeurt en hoe daarop het best te reageren. Onze koelkasten zijn bijna leeg, we weten niet wanneer deze stop opgeheven wordt en alles is onzeker. De lege eetzaal is een triest aanblik. De foto’s die we op Instagram te zien krijgen van mensen met onze pizza’s thuis, houdt het nog enigszins leuk. Maar man oh man, wat mis ik ons volle restaurant. Hopelijk is het van korte duur. Tot die tijd: steun de horeca, haal af, laat bezorgen. Doe je boodschappen? Doe dit dan bij de groenteboer en ambachtelijke bakker, in plaats van te hamsteren bij de buurtsuper of groothandel. We need you!
Lees ook:
