Real life: Samantha heeft misofonie en kan nooit uit eten
Samantha heeft misofonie en kan niet tegen eetgeluiden. Elke dag weer is het proberen een balans te vinden tussen het vermijden van deze irriterende geluiden en het vinden van manieren om ermee om te gaan. ‘Het ergste vind ik nog dat mensen denken dat ik aan aanstelleritis lijd. Ik hoop dat mijn verhaal daar verandering in brengt.’
‘Als iemand die al jaren worstelt met misofonie, is er één ding wat ik zo graag zo willen maar echt niet kan en dat is uit eten gaan. Een gezellige avond in een restaurant is voor de meeste mensen een heerlijke en ontspannende ervaring, maar voor mij is het een ware nachtmerrie. De geluiden die anderen misschien niet eens opmerken, zijn voor mij ondraaglijk.
Het smakken van iemand aan een naburig tafeltje
Ik blijf het proberen en soms kom ik er ook echt niet onderuit en moet ik wel mee. Speciale jubilea, de verjaardag van mijn beste vriendin; natuurlijk wil ik dat niet missen. Wanneer ik uit eten ga, zijn het niet alleen de gewone geluiden van bestek dat tegen borden tikt of mensen die zachtjes kletsen. Nee, het zijn de kleine dingen, zoals het smakken van iemand aan een naburig tafeltje, het roeren in een glas, of zelfs het geluid van iemand die ademhaalt terwijl ze kauwen. Deze geluiden, hoe onschuldig ze ook lijken, kunnen me helemaal gek maken. Mijn hart begint sneller te kloppen, mijn ademhaling versnelt, en ik voel een golf van woede en angst door mijn lichaam stromen. Alles in mij wil van tafel springen en degene die het vreselijke lawaai veroorzaakt door elkaar schudden. Het is echt gekmakend.
Voorzorgsmaatregelen
Elke keer als ik probeer uit eten te gaan, bereid ik me zo goed mogelijk voor. Door tafels te kiezen die ver van andere gasten verwijderd zijn, door een tafel buiten te kiezen waar het minder gehorig is of door oordopjes in te doen die de geluiden enigszins dempen. Maar zelfs deze voorzorgsmaatregelen zijn niet altijd voldoende. De geluiden vinden altijd een manier om tot me door te dringen, en voor ik het weet, zit ik op het puntje van mijn stoel, klaar om weg te rennen.
Schuldgevoel
Het is moeilijk om aan vrienden en familie uit te leggen waarom ik steeds afzeg wanneer er plannen worden gemaakt om uit eten te gaan. Hoe leg je uit dat iets dat voor hen zo normaal is, voor mij vaak een marteling is? Ik voel me vaak schuldig dat ik hen moet teleurstellen, maar het idee van weer een avondje in een restaurant doorbrengen vult me met zoveel angst en stress dat ik het simpelweg niet aankan. Een vriendin opperde laatst naar een restaurant te gaan waar rekening wordt gehouden met mensen die niet goed tegen restaurantgeluiden kunnen. Het is namelijk een serieus probleem in de horeca, waar weinig mensen ruchtbaarheid aan geven. Het is natuurlijk ook helemaal niet tof als je niet tegen al die gezellige uitgaansgeluiden kunt. Je wordt vaak als ‘muts’ gezien, als ‘saaie doos.’
Serieuze aandoening
Dat is wat ook extra ellendig is aan misofonie: het is een aandoening die niet altijd serieus wordt genomen. Mensen denken vaak dat ik overdrijf, dat ik gewoon wat gevoeliger ben voor geluiden dan anderen. Maar het gaat veel verder dan dat. Misofonie heeft mijn leven op talloze manieren beïnvloed, en de mogelijkheid om gezellig uit eten te gaan is slechts een van de dingen die ik heb moeten opgeven. Ik kan niet aan tafel eten met mijn gezin, niet meelunchen op kantoor. Op vakantie eet ik in mijn eentje in de camper. Misofonie is geen aanstelleritis, het is een serieuze aandoening.
Zonder angst en stress genieten in een restaurant
Toch blijft de wens om een normaal sociaal leven te leiden, inclusief uit eten gaan, altijd aanwezig. Ik hoop dat er op een dag een manier zal zijn om beter om te gaan met misofonie, zodat ik zonder angst en stress kan genieten in een restaurant, omringd door vrienden en familie. Maar tot die tijd blijf ik worstelen met de realiteit dat misofonie me berooft van een van de simpelste en meest plezierige ervaringen in het leven.’
Lees ook:
Samantha’s naam is vanwege privacy gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie. Wil je ook (anoniem!) een persoonlijk verhaal kwijt? Je kunt ons mailen op info@favorflav.com
