Met je handen eten

In veel culturen is het volstrekt normaal om met je handen te eten, maar in Nederland vindt men het onbeleefd en onhygiënisch. Toch eet ik het allerliefst met m’n handen. En ja, soms ook in restaurants.

Als kind was mijn moeder er altijd om me te verbeteren als ik aan het eten was. Ellebogen horen niet op tafel en je brengt je eten naar je mond in plaats van andersom. Het heeft grotendeels gewerkt. Ik kan het nog steeds niet aanzien als mensen voorovergebogen over hun bord hangen en hun eten naar binnen schuiven, of als mensen hun bestek niet normaal kunnen vasthouden maar het in hun vuisten vastklampen. Toch is er een regel die ik totaal niet heb geïntegreerd, en dat is dat je altijd met mes en vork moet eten.

Nog op zoek naar een saus voor bij je perfect gebakken steak?

Lekkerder

Bepaalde dingen zijn gelukkig bedoeld om met je hand te eten: pizza, taco’s en maiskolven zijn allemaal totaal geoorloofd om zo met de hand in je mond te stoppen. Het liefst ga ik nog een stapje verder en eet ik ook stukken broccoli, sla en gehaktballetjes met m’n handen. Op de een of andere manier voelt met je handen eten meer als snoepen. Alsof je nog ergens een lekker stukje ziet liggen en dat stiekem in je mond stopt. En ik weet niet hoe het komt, maar ik vind ook echt dat het lekkerder smaakt.

Voelen

Misschien omdat je een extra dimensie toevoegt aan je eten, het voelen. Je proeft met je ogen, neus en mond, waarom niet ook met je handen? Even knijpen in een stuk sponscake om te voelen dat het mega luchtig is, maakt voor mij de hap daarna extra lekker. Liggen er nog wat kruimels en saus op het bord na het dessert? Ik haal honderd keer liever m’n vinger erdoorheen dan dat ik het met man en macht op een lepeltje schuif. Makkelijker én lekkerder.

Bord leeg

Aan het begin van de maaltijd kan ik me meestal nog inhouden en start ik netjes met mes en vork. Ben ik halfway in, dan begin ik te graaien. En ja, ook als ik buiten de deur eet. Vlees dat al in plakken is gesneden, sperziebonen, gebakken aardappels, allemaal stop ik het ongegeneerd met m’n hand in m’n mond. Kip kluiven is natuurlijk algemeen geaccepteerd, maar het liefst pluk ik het buitenste vlees met m’n handen van het bot. Pas als ik bijna bij het bot ben, begin ik met kluiven. Overgebleven sauzen op een bord sop ik altijd op met brood, maar als dat op is, wordt het m’n vinger die de saus naar m’n mond brengt. Tot het bord helemaal leeg is.

Stiekem

Ik geloof niet dat mensen in de bediening of andere gasten er ooit aanstoot aan nemen. Waarschijnlijk zijn het ook allemaal stiekeme handeters, die door de sociale normen van de samenleving toch naar hun bestek grijpen. Want kom op, wie vindt het niet lekker om restjes cakebeslag met je vinger uit de kom te schrapen, of knapperige stukjes aan de onderkant van de pan los te wroeten?