Delivery review: de bezorgmaaltijd van Sinne*
In deze krankzinnige corona-tijd zijn restaurants gesloten, dus gaan we lekker thuis uit eten. Gelukkig komen er veel nieuwe én bijzondere bezorg- en afhaalrestaurants bij. En die gaan we voor je testen. Zo blijven we lekker eten én helpen we de horeca. Vandaag: Restaurant Sinne* in Amsterdam.
Zin in
Eten bij twee sterrenrestaurants in één week, dat kan alleen tijdens corona. Eerst Rijks*, nu dus Sinne* – en dat is Zweeds voor ‘state of mind‘ of zin. En zin om verwend te worden heb ik, wat precies de kracht is van het Amsterdamse restaurant Sinne. Aan de Ceintuurbaan word je hier als gast totaal vertroeteld. Door de keuken, maar ook door het personeel. Sinds 2015 hebben ze een welverdiende ster, maar de menuprijzen zijn nog steeds lekker toegankelijk en dat maakt Sinne een van de meest geliefde restaurants van de stad. Hoe is dat thuis?
De bezorging
Als de bel gaat realiseer ik me dat het bezorgmoment het enige tijdstip op de dag is dat ik iemand zie, op chatten na. Vrolijk ren ik de trap af en zwaai de deur open. ‘Hallo!’, schreeuw ik iets te enthousiast. Zwijgend staat de bezorger met zijn rug tegen de muur van de overburen. Hij zegt niets en wacht geduldig tot ik de tas pak. Onwennig! ‘Contactless delivery’ staat op de bon. Dat verklaart veel. Ik knik en sluit de deur.
De verpakking
In de zak zitten drie kwaliteitsbakjes, een zakje brood, een kuipje boter en een cupje met jus voor over de hoen. Geen menukaart, geen gebruiksaanwijzing, geen warme woorden van de chef. Misschien spreekt dit eten voor zich? Alleen een visitekaartje van het restaurant zit als keurmerk aan de zak vastgeniet.
Het menu
Ik start met Sinne’s Kicking Curry, een romige en pittige kokossoep vol groenten. Even ben ik in Bangkok. Veel te snel is het bakje leeg en zit ik weer op de bank in mijn eigen woonkamer. Deze smaaksensatie wil ik graag vasthouden, maar de Nederlandse polderhoen wordt met afkoelen bedreigd. Deze wordt geserveerd met een heerlijke aardappelmousse met een subtiele zweem van truffel. De sappige hoen heeft een gelukkig leven gehad, dat proef je.
Snickers toe
Het nagerecht is de befaamde Sinne’s Snickers. Toevallig zijn Snickers het enige zoete tussendoortje waar je me overdag wakker voor kunt maken, dus dat treft. Het ogenschijnlijk bescheiden bakje bevat voldoende machtige notenpuree en chocoladecrème om de rest van de week een totale lock down zonder gevulde voorraadkast te overleven, maar lepelt makkelijk weg en stemt me intens gelukkig. In de zilveren mousse-medaille prijken trots de initialen van het restaurant.
Mag Sinne vaker thuis aanschuiven?
Mag? Moet! Op de gerechten was namelijk niets aan te merken. Als ik dit later in een bejaardenhuis elke dag te eten krijg, dan eindig ik gelukkig.
Wat kost het?
En het hele menu kost maar 33 euro, dus daar kun je niet voor thuisblijven. Bij wijze van spreken, dan. Vanaf nu te bestellen via Deliveroo.
Lees ook:
