Bijzonder: dit is de enige stad in Italië waar men nóóit een spritz drinkt

Het laagdrempelig drinken van meerdere spritzen per dag is misschien niet de enige reden voor je volgende Italië trip, maar zeker wel een belangrijk onderdeel ervan. Er is geen land op aarde waar de spritz geliefder is dan in de laars. Er bestaan geen regels als het om het drinken van een spritz gaat: waar, welke dag, hoe laat en hoe veel per dag, het is allemaal oké. Er is alleen één stad in Italië waar men echter nóóit een spritz drinkt, dat is in Brescia.

Padua is vermeende de geboorteplaats van de spritz, hoewel het drankje in Venetië zo omarmd wordt dat de spritz ook vaak Venetiaans genoemd wordt. Of, dat is het wereldwijde verhaal tenminste. Waar dat verhaal nooit helemaal lekker is geland, is in de stad Brescia, in het noorden van Italië.

Pirlo

Door de inwoners van de stad Brescia wordt namelijk al jaren iets zeer vergelijkbaars – en de mogelijke voorloper – van de spritz gedronken: de pirlo. ‘Pirlo’ betekent (in dialect) ‘vallen’ of ‘tuimelen’ en zou bedacht zijn omdat de Campari een soort koprol maakt in de wijn wanneer deze wordt ingeschonken. Een pirlo wordt gemaakt met Campari en witte, stille wijn, geen prosecco dus en geen spuitwater. Daarnaast wordt er geen sinaasappel, maar een stukje citroenschil in gedaan.

Vermout

In Brescia zijn verschillende verhalen die “onderbouwen” dat de pirlo de voorloper zou zijn van de spritz. Deze onderbouwingen zijn nogal moeilijk juist of onjuist te verklaren aangezien het niet helemaal duidelijk is wanner de spritz precies ontstaan is. Het eerste verhaal is dat herbergiers in Brescia voor hun klanten een populair drankje onder reizigers maakten met witte wijn en vermout. Vermout werd gebruikt om er een fris, kruidig en bitter drankje van te maken, omdat Campari nog niet bestond.

Het tweede verhaal is dat de pirlo rond 1800 bedacht werd toen de mensen arm waren en wijn duur. Men kocht wijn aangelengd met water en goot er een scheut bittere sterke drank in om het alcoholpercentage te verhogen. Ten slotte is het laatste verhaal dat de pirlo zijn debuut maakte in een kleine bar in Brescia na de Tweede Wereldoorlog. De likeuren Aperol en Campari werden erg populair na de oorlog en de stap om een van de twee in een glas wijn te laten tuimelen moet erg klein geweest zijn.

Bruisend het lekkerst

Ondanks dat alle gedetailleerde info, en wetenschappelijke bronnen aan deze verhalen ontbreken houden ze in Brescia stug vol dat zij de pirlo ontdekten, die uiteindelijk slecht (met prosecco en spuitwater) werd gekopieerd in Padua en later in Venetië. Persoonlijk denk ik dat men de bruisende versie gewoon lekkerder vindt. Maar zeg dat maar niet tegen de pirlo-drinkers. We willen niet dat deze ruzie nog verder uit de hand loopt natuurlijk.

Lees ook:

• Zo herken je een food-brother from another mother
• Oproep: kunnen mensen gewoon stoppen met eten in de trein?
• Waarom je take away bakjes van restaurants echt niet (meer) moet hergebruiken

Bron: Italiamo