Kip paneren kun je leren, voor de lekkerste krokante kip

Gepaneerde kip met zo’n knapperig krokant laagje – daar kan je me echt voor wakker maken. En tuurlijk is het leuk om door de stad te hoppen en overal de beste fried chicken sandwiches te proeven, maar thuis zo’n sappig kip(dij)filetje paneren en bakken kan net zo lekker zijn! En vaak nog iets gezonder ook…

Maar wat super-irritant is, is als je zorgvuldig voorbereide knapperlaagje in de hete pan van de kip afglijdt of -valt, waardoor je verbrande stukjes ‘deeg’ in het vet hebt drijven en een soort zielige halfbedekte kipfilets met kale plekken overhoudt. Dit is hoe je dat voorkomt, en voortaan altijd mooi egaal gepaneerde gebakken kip eet:

Hoe je kip paneert

Je maakt in feite een werkplek van drie diepe borden naast elkaar voor drie stappen, maar de allereerste, essentiële stap is dat je de kipfilet (laten we voor het gemak hier kipfilet zeggen maar het kan natuurlijk net zo goed kipdijfilet zijn of poten of bouten) goed afdroogt met keukenpapier. En wat keukenpapier betreft weet ik uit eigen ervaring dat goedkoop vaak duurkoop is; kort geleden stond ik nog vloekend een dure biefstuk onder de kraan te houden omdat ik met geen andere mogelijkheid het vastgeplakte goedkope keukenpapier eraf kon krijgen na verwoed pulken…

Drie borden, drie stappen

Die werkplek is een soort lopende band, alleen de band staat stil en jij beweegt. Ook kan het uitmaken of je links- of rechtshandig bent om te bepalen welke kant je op wil werken. In ieder geval zit in het eerste bord bloem, in het tweede losgeklopt ei met een paar druppels melk of water, en in het derde je knapperige component. Dit kan broodkruim zijn (Japanse panko is echt het lekkerste luchtigste broodkruim dat er is, en het wordt mega crispy) maar ook geplette (ongezoete) cornflakes of crackers zijn leuk om een keer te proberen. Heel belangrijk: breng elk bord op smaak met in ieder geval zout en peper en verder de kruiden en specerijen die je wil gebruiken. Niet alleen het laatste bord, wat veel mensen doen. Er gaat namelijk waarschijnlijk wel iets van het buitenste laagje verloren, dus zorg dat ook de bloem en het losgeklopte ei zijn gekruid zodat ook de binnenkant goed op smaak is.

Voorbereid kippetje

Wentel de kip door de bloem en schud het overtollige meel eraf. Doop de kip dan in het bord met ei en als laatste door het broodkruim. Het is handig om de eerste stap met je ene hand te doen en de volgende twee met je andere hand. Zo krijg je geen ei op je bloem-hand en dat scheelt een hoop geklieder. Leg de gepaneerde kip nu op een ruim bord in de koelkast en laat 15 tot 30 minuten met rust. Dit is belangrijk! Hierdoor wordt wat van het vocht uit de kip en het ei geabsorbeerd door de bloem en vormt dat een betere ‘plaklaag’ voor het broodkruim, wat er straks in de pan dus minder snel af zal vallen.

Nog even geduld

Maar zorg ook dat je de gepaneerde kip niet direct na dat halfuurtje in de koelkast in het hete vet gooit. Het moet eerst weer enigszins op kamertemperatuur komen (maak je geen zorgen, dat proces van droging is dan niet meteen weer ongedaan gemaakt), want als je koude kip in heet vet legt koelt de olie af, waardoor je straks geen knapperige korst hebt maar juist een slappe vette omdat de baktemperatuur te laag is. Dus eerst weer 15-30 minuten wachten, en dan lekker goudbruin bakken.

Bonustip

Als je toch gepasteuriseerd eiwit in huis hebt voor de whiskey sours (ik ben toch niet de enige?!), dan kan je dit ook prima gebruiken in plaats van een geklutst ei. Het gaat er vooral om dat je een soort ‘lijm’laagje hebt en het zou ook met mayonaise of mosterd kunnen. Maar ei(wit) in het bijzonder stolt natuurlijk heel goed in de hete pan, waardoor die lekkere kruimels beter blijven zitten.

Lees ook:

• Overal knapperig broodkruim overheen
• 7x de lekkerste schnitzels over de wereld
• Recept: makkelijke spicy kipsaté

Bron: The Spruce Eats