Favorflav’s favorites #3: de borrelplank xxl
Heb je je ooit hebben afgevraagd waar die onmogelijke naam ‘FavorFlav’ vandaan komt? Ja, het is een knipoog naar de rapper, maar het staat voor ‘Favorite Flavors’. En wat zijn dat zijn dat eigenlijk? Van podcast tot hotspot en van geheim ingrediënt tot nieuwste gadget. In deze tweewekelijkse rubriek delen we onze favorieten met jou.
Delilah: “De Microplane rasp (fijn). Ik ga werkelijk niet op vakantie zonder. Maar ook thuis haal ik ‘m vrijwel elke dag tevoorschijn want er is iets raars met mij aan de hand: ik ben een thuiskok die echt een hekel aan knoflookvingers heeft. Ja, tuurlijk heb ik zo’n rvs ‘zeepje’ liggen (een sub-favorite) en dat werkt prima, maar liever ben ik het een stap voor, schil ik die hele knoflookteen überhaupt niet, snij alleen het harde uiteinde eraf en dan raspen maar, met schil en al (die waaiert dan keurig een beetje uit, en dan pleur je dat zo de prullenbak in). Wel opletten: hoe fijner de knoflook hoe sterker de smaak, dus als er in een recept staat ‘ 2 tenen, gehakt’ dan rasp ik er maar 1.”
Adeline: “Ik heb net een nieuw huis, dus eet ik niet meer buiten de deur. Ik heb tegen verliefdheid aanschurkende gevoelens voor alles wat met thuis te maken heeft, zoals boodschappen halen bij mijn nieuwe supermarkt die qua concept heel erg lijkt op mijn oude, maar kniesoor. Omdat ik de deur niet uit wil, maar wel graag drink en eet doe ik het thuis. In de vorm van een volle, vette J. Lohr (ja ik ben er zo één) en een XL borrelplank die je met moeite leeg eet. In mijn nieuwe woonkeuken. Perfectie was het.”
Sharon: “Afgelopen zondag was ik bij het Grand Gala des Patrons van het gastronomisch verbond Les Patrons Cuisiniers. Dit is een groep van Nederlandse topchefs, die samen goed zijn voor 25 Michelinsterren. Een keer per jaar komen alle Patrons samen om zij aan zij een uniek zesgangendiner te koken. Er kwamen geweldige amuses en gerechten voorbij met als absoluut hoogtepunt: de Wagyu met saus van sambal azijn van sterrenchef Soenil Bahadoer van restaurant De Lindehof. Nu is wagyu überhaupt al fantastisch vlees, maar daarbij serveerde Soenil een blikje kaviaar om over het vlees te draperen. Niet alleen een leuke gimmick, maar ook een geweldige smaakexplosie!”
Steffi: “Ik ben gek op brunchen maar er valt me wel iets op: de brunchkaart is op zoveel plekken hetzelfde. Pancakes, eggs benedict, avocadotoast. Lekker, maar saai. Niet bij Mama Makan. In deze Indonesische oase middenin Amsterdam kan je sinds kort iedere zondag (boozy) brunchen. En naast leuke Indonesische versies van al die bekende brunchgerechten – denk: rendang pancakes, Ayam Sambal & Waffles en Tahu Goreng Benedict – hebben ze ook een van mijn favoriete Indonesische gerechten: Bubur Ayam. Een soort Indonesische congee. Oké, niet zo lekker als de Bubur Ayam die ik op Bali at, maar die buiten beschouwing gelaten was dit écht top. Smeuïge rijstepap, malse kip, ei en knapperige Cakwe (een soort gefrituurd brood). Cocktail erbij en jouw zondag kan niet meer stuk.”
Lauretta: “Ik met een alcoholvrije cocktail in mijn hand? Dat is nogal zeldzaam. Ik drink ze nou eenmaal liever mét. Maar de boozeless vrijmibo op de redactie heeft hier verandering in gebracht en sindsdien ben ik fan. En dan vooral van de Everleaf Fizz met gingerbeer. Fris, spicy en ietsje bitter. Écht heel lekker!”
Lees ook: