Eddie’s eetergernissen: mensen die ineens heel erg zeuren in de horeca
Adeline houdt van eten, veel en vaak, en zowel thuis als er buiten. Nu gaat dat vaak goed, maar soms ook niet. In de serie Eddie’s Eetergernissen deelt ze haar verwonderingen. Deze week verbaast ze zich over die zeurende zeikerds in de horeca.
Ik loop natuurlijk over van de ergernissen, dat is hier geen geheim, maar face to face mijn ongenoegen uitspreken? Ho maar. Of je moet wel zo’n asociaal stuk vreten zijn, want dan krijg je ook gewoon waar je om vraagt. Maar even over dat ventileren van je mening, ik heb dus een gloeiende hekel aan mensen die over niks lopen te zaniken, zeuren en zeveren tegen de hardwerkende mensch in de horeca.
Vooral nu we weten hoe het is als je niet naar de horeca kán. Want waarom zou je zeuren, lieve mensen? Je hebt twee jaar thuis moeten koken als een chefkok on speed en dan nu ineens moeilijk doen? Doe es effe normaal.
Op je blote knietjes
Het is toch juist een genot om jezelf (mezelf) gewoon aan zo’n tafel te laten zakken en wijn ingeschonken te krijgen? Dan vraagt iemand ook nog wat je wil eten, hoef je het niet eens zelf klaar te maken en de borden, pannen en van die breekbare wijnglazen wassen ze ook nog voor je af.
Het liefst zou ik iedereen die aan tafel iets voor me komt doen platzoenen, al vraag ik me af of dat wordt gewaardeerd na twee jaar armlengte afstand. Je moet ze bedanken op je blote knietjes, in plaats van te zeuren en te zeveren.
Onhebbelijk
Geef die mensen een beetje slack en doe niet zo onhebbelijk. Ze hebben twee jaar ingeteerd op al hun spaargeld en vér vér vér daar voorbij. Nu mogen ze eindelijk open, hebben ze werkelijk waar níemand om aan te nemen. Iedereen werkt ineens liever thuis, alleen achter een bureautje of voor de exorbitante uurprijs van de GGD. Hoe lullig is dat?
Nou, ik weet dus sinds kort hoe het nog lulliger kan: van die mensen die een beetje onnodig kritisch gaan zitten doen.
Met je kritiek
Na een rondje onder horecaondernemers bleek het – raar maar waar – echt een dingetje te zijn. Gasten weten eindelijk weer hoe ze zichzelf thuis kunnen vermaken en daarom moet het in een restaurant minstens 100 keer beter. Maar gást, thuis kook je hooguit voor een clubje vrienden. In de horeca hebben ze nog zeker 50 van die sujetten als jij op een avond. Denk daar eens over na en ga dan gewoon weer even bescheiden doen.
En anders ga je gewoon lekker thuis iedereen zitten vervelen. Met je kritiek.
Lees ook:
- Eddie’s eetergernissen: dat het eten in het buitenland lekkerder is, maar ik hier woon
- Eddie’s eetergernissen: zo’n omhooggevallen ober aan tafel
- Eddie’s eetergernissen: rondslingerende natte theezakjes
