Eddie’s eetergernissen: producten die in 1 seconde van rijp naar rot gaan

Adeline (roepnaam: Eddie) houdt van eten, veel en vaak, en zowel thuis als er buiten. Nu gaat dat vaak goed, maar soms ook niet. In de serie Eddie’s eetergernissen lees je dat laatste. Dit keer: dingen die in a heartbeat van rijp naar rot gaan.

Hallo, ik ben zo’n mens die in de supermarkt bij het groenteschap in avocado’s staat te knijpen. Aangenaam. Hier heb ik trouwens een best wel goede reden voor, want heb je ooit wel eens guacamole gemaakt met een verre van rijpe avocado? Je knijpt vlijtig met me mee als dit het geval is. Met een beetje pech doe ik het daarna ook bij de peren en meloenen. “Hallo ik ben Adeline en ik ben een knijper”.

Van appeltjesgroen naar onverbiddelijk bruin

Dit komt door mijn complexe relatie met producten die moeten rijpen. Het gaat een beetje zo. Mijn boodschappen komen binnen, ik constateer dat er niet-gerijpte ingrediënten bij zitten, die leg ik heel geduldig en netjes buiten de koelkast en ineens zijn ze rot. Maar echt onder het knipperen met je ogen gaan ze van bananengeel of appeltjesgroen naar onverbiddelijk bruin. Van rijp naar rot in een seconde, dat werk.

Vier kloterige bananen

Wist je dat ze in Japan trossen bananen in de supermarkt hebben, die allemaal in een ander stadium van het rijpen zijn? Je begint dus met eetbaar en zoetig bruin en werkt je zo de week door naar groen, die op de dag van eten datzelfde zoetige bruin begint te krijgen. Ik krijg meteen allemaal vragen over hoe ze bananen aan één tros apart laten rijpen, maar dat terzijde.

Het zou de oplossing zijn van een probleem en ik zou ook nooit meer bananenbrood hoeven maken. Wat een godsgeschenk is, want ik heb een broertje dood aan bananenbrood bakken. Het opeten gaat me prima af. Maar niet als ik in één dag vier kloterige bananen moet eten, omdat ze van rijp naar rot gaan. Hetzelfde gaat op voor avocado’s.

Dubieus laagje

Eieren, nog zoiets. Hoelang duurt het voor eigeel zo’n blauwig laagje krijgt in de schil en wát de hell is dat eigenlijk? Dat is toch gewoon ontzettend goor? Het schijnt dat je een hardgekookt ei met gemak een week in de koelkast kunt bewaren trouwens, maar ik eet ‘m bij voorkeur voor het dubieuze verkleurde laagje ontstaat.

Inmiddels heb ik onze wijze raadgever Google er even op nageslagen en het blijkt helemaal niks te maken te hebben met de houdbaarheid, het is simpelweg zwavelwaterstof in het eigeel dat tevoorschijn komt door een ei lang te koken. Weten we dat ook weer, terug naar ingrediënten die wel in een nanoseconde bederven en er dus toedoen in dit verhaal.

Sap op je handen

Een peer. Daar zou ik dus van willen dat ze niet hoeven te rijpen, want hoe rijper hoe rottiger (ha) dat sap over je handen stroomt als je de peer in kwestie snijdt. Maar een verre van rijpe peer is niet te kanen, dus neem je die plakhanden voor lief.

Wat ik zeg: ik heb een complexe relatie met producten die moeten rijpen.

Lees ook:

• Eddie’s eetergernissen: kunnen we even kappen met eten delen?!
• Eddie’s eetergernissen: een gekookt ei eten in het openbaar
• Eddie’s eetergernissen: dat laagje water onderin de koelkast