Een ode aan smeerkaas

Met een duur product of ingewikkelde bereidingswijze pak je iedereen snel in, maar soms is het een simpel, nederig product waar je eigenlijk het meeste zin in hebt. Toch? Daarom vandaag een ode aan enorm ondergewaardeerd beleg: smeerkaas.

De lunch bij ons op de redactie is altijd goed verzorgd. Genoeg kaas, spreads en vleeswaren om boterhammen rijkelijk mee te beleggen en altijd verschillende salades. Mijn favoriete dagen zijn die dat Lianne – die voor ons de lunch maakt – ineens van de gebaande paden wijkt en producten uit de super meeneemt die we niet standaard eten. Soms is dat tuinkers, pure chocoladepasta of feestvlokken (met witte én melkchocolade!). Een paar maanden geleden was het smeerkaas, en die is gelukkig nooit meer uit de roulatie verdwenen.

Kinderkaas

Ik denk dat ik daarvoor al zeker tien jaar geen smeerkaas meer had gegeten. Als kind kon ik er geen genoeg van krijgen, maar als je moeder het niet meer voor je koopt, vergeet je een beetje dat het bestaat. Ik in ieder geval. Totdat het dus bij ons op de lunchtafel verscheen. Nu eet ik het elke doordeweekse dag en ik ben nog nooit zo gelukkig geweest.

Kaas die je kunt smeren, wat wil een mens nog meer? Collega’s doen er soms ook nog augurk, sambal of pesto op, maar ik smeer enkel smeerkaas op m’n boterham, zodat de heerlijk chemische smaak extra tot zijn recht komt. Soms ben ik bang dat ik erop uitgekeken raak, maar elke keer als ik een hap neem ben ik weer in de zevende hemel.

In het harnas

Iets wat je voor nog geen €0,40 kunt kopen kan niet goed voor je zijn, kaas is toch ook helemaal niet smeerbaar? En ja hoor, als ik op de ingrediëntenlijst kijk zie ik daar allemaal E-nummers en smeltzout. Wat de fuck is smeltzout? Het maakt me eigenlijk niks uit, ik blijf de smeerbare kaas riant op mijn crackers en boterhammen smeren. Als dit m’n einde wordt, ben ik in ieder geval in het harnas gestorven.

Alle odes uit van Emma op een rij