Hoe je zo lang mogelijk in de supermarkt doorbrengt
Adeline houdt van eten, veel en vaak, en zowel thuis als er buiten. Nu gaat dat vaak goed, maar soms ook niet. In de serie Sunday Roast deelt ze haar verwonderingen. Dit keer: de supermarkt is het hoogtepunt van mijn week.
Vroeger (vér voor corona) had ik een broertje dood aan boodschappen doen in een supermarkt. Niet te verwarren met inkopen doen op de weekmarkt, bij een fancy groentejuwelier of verdomd goede traiteur, dat valt voor mij in de categorie winkelen. Winkelen is anders. Maar mezelf met zo’n kar door een gangpad langs schappen slepen vond ik de hel. Nu niet meer. Naar de supermarkt mogen voelt als de hemel. What a time to be alive.
Bezige burger
Ik durf zelfs te beweren dat mijn humeur opknapt van zo’n kar door een gangpad duwen. Beetje lummelen bij de verse soepen, rondje langs de hapjes, kijken of ze nog een lekker kaasje in zo’n vacuümverpakking hebben gepropt en door naar de thee. Wist je dat het fysieke assortiment thee verschilt van het online assortiment? Ja, het houdt de burger bezig. In het theepad verdiep ik me zeker een minuut of vijf in alle smaken Yogi-thee en vraag ik me af of je dat mag drinken als je geen yoga beoefent. Door naar het ongebrande-noten-schap, want wee je gebeente dat je gezouten en gebrande eet.
Ga terug naar start
Eenmaal binnen heb ik trouwens een tactiek om zo lang mogelijk te blijven. Jajaja, ik weet dat je gericht producten moet pakken en als de sodemieter thuis moet zien te komen, maar zie dit maar als mijn rebelse uitspatting. Altijd nog beter dan een Jumbo plunderen, toch? Dit is hoe je te werk moet gaan – ik ga er voor het gemak even vanuit dat ook jij je tijd in de supermarkt wilt rekken, want eerlijk: wat ga je anders doen?
Loop rond elk schap in de supermarkt twee rondjes in alle traagheid die je op kunt brengen. Essentieel is wel dat je even iets vergeet bij de versafdeling. Beweeg je richting brood, verder via de kaas, rondje langs de yoghurt, elk gangpad op en neer, rekken bij het tijdschrift-schap en dan flink dralen bij de wijn. Pas bij het vriesvak doe je quasinonchalant alsof je plotseling ontdekt dat je iets vergeten bent, optioneel is hier zuchten, geïrriteerd kijken en in jezelf zeggen hoe onhandig dit is. En dan mag je dus helemaal terug naar het begin. Legaal. Wat een winst.
Voor de vaatwasblokjes
Het is als een Ga Terug Naar Start bij Monopoly, maar dan in a good way. Groot voordeel is dat de mensen die gelijk opgaan met jou onder het boodschappen doen wél afrekenen en vertrekken. Bij de versafdeling krijg je dus weer te maken met nieuwkomers, die geen idee hebben hoe lang jij al binnen bent. Niemand die gek opkijkt als je de kazen nog eens nader bekijkt. Wel een beetje mañana aan met wat je die eerste ronde in je kar mikt, want met een afgetopte kar bij de aubergines staan valt op.
Deze week lukte me het om voor een pak vaatwasblokjes, een zak Kinder-paaseitjes en een pot pindakaas twintig (!) minuten in de Jumbo door te brengen. Mijn humeur was in tijden niet zo opgeruimd.
Lees ook:
