Lieve mensen, kunnen jullie alsjeblieft even kappen met zo openlijk gezond te doen?
Adeline houdt van eten, veel en vaak, en zowel thuis als er buiten. Nu gaat dat vaak goed, maar soms ook niet. In de serie Sunday Roast deelt ze haar verwonderingen. Deze week over of mensen gewoon even kunnen kappen met gezond doen.
De helft van Nederland komt kilo’s aan in quarantaine. Begrijpelijk, vind ik. Maar ik moet het even hebben over de andere helft, want naast dat dit buitenaardse soort op wonderlijke wijze niet aankomt of zelfs afvalt (hoe dan?) zijn ze zo ontzettend in your face de hele tijd. Met van die groene sapjes en hele grote salades met sappige tomaten en stukken gezond fruit. Mijn god. Ja, we weten dat jij het wel kan, maar toon eens wat fatsoen naar de rest van je medemens en hou die bleekselderijstengel in je broek.
Op wat wandelen in de morgen na, valt er bij mij weinig tegen mijn consumptiepatroon op te sporten…
Een Single Big Tasty smaakte nog nooit zo goed
Het zou kunnen dat de lunch gistermiddag gehaald werd bij afslag Breukelen en genuttigd bij de volgende P langs de A2. Een Single Big Tasty smaakte nog nooit zo goed en dan die vanille milkshake die je gevaarlijk dicht bij een brain freeze brengt. Toevallige passanten op de parkeerplaats hebben misschien kreten van verrukking gehoord uit een rode Fiat 500, die volledig veroorzaakt werden door de grote gele M. De aanloop naar de bestelling was een happening op zich. Het altijd de verkeerde rij kiezen. De paniek als iemand naast je zijn bestelling niet doorgeeft (!) terwijl de medewerker al uit de paal praat. Het gevaar dat er niet geritst wordt richting raam 1. Hoe zou het pinnen gaan? Krijgen we wel de juiste bestelling? Tot het openen van de zak en het eten zonder morsen. En dit was nog maar de lunch.
Ik moet de eerste orgastische kreten veroorzaakt door gepureerde groentes of chiazaad nog horen…
Een bak nachos bij de Taco Company
Rond de klok van vier moest de kurk van de fles, want: het is toch weekend, ook al voelt het als je plotseling de woensdag vrij bent en niemand tijd heeft om iets leuks te gaan doen. Hebben we nog wat lekkers bij die borrel behalve vier groene olijven de man en vrouw? Nee? Nee, vrijdag allemaal opgevroten bij de borrel. Kak. Zullen we anders een bak nachos bij de Taco Company…? Hier kwam de bovenste knoop van mijn broek heel erg tegen in opstand, dus hebben we het gehouden bij de op te warmen erwtensoep uit de vriezer. Die totaal onbevredigend smaakte bij de film. Waardoor ik een stiekeme liefdesrelatie opbouwde met die bak nachos die nooit kwam.
Maar hoe moet het dan met al die mensen die bij van die gezondheidsfreaks in huis wonen? Weet dat ik aan jullie denk…
Iets gefrituurds maakt niet uit wat
Ik beweeg me door elke week als een schizofrene eter. De ene dag draai ik gehaktballen volgens oma’s recept en klus ik eigenhandig fenomenaal goede frittata’s in elkaar (een beetje bescheiden zijn is me niet vreemd), de volgende dag doen we Bingo met het menu van Thuisbezorgd. Truffelmayo? Gesmolten kaas? Volvette Chardonnay? Iets gefrituurds maakt niet uit wat? Een pizza Calzone? Bingoooooo. Maar er gaat geen week voorbij dat ik weinig consuméér.
Zout op met je zoutloze zelfgepureerde soep
Zonder uitzondering vind ik groen gedrag dus irritant en dan vooral openlijk vertoon van groen gedrag. Flikker op met je sap op Instagram, ga weg met je antioxidanten uit mijn Stories, zout op met je zoutloze zelfgepureerde soep op Facebook. Het is een leugen dat ‘al je volgers’ vroegen hoe je gezonde wafels zonder suiker maakt die niet te nassen zijn. Wij gewone mensen zonder Slow Juicer willen in quarantaine gewoon zonder groen alternatief zachtjesaan in stilte dikker worden. Vrij van publieke veroordeling door selderijstengels en sap, als het even kan.
PS: en als je dan zo nodig en plein public moet pureren, gooi er dan op z’n minst een scheutje wodka door. Voor mij, ah toe?
Lees ook:
