Mag je ooit: rijstwafels in het openbaar eten?
Er zijn van die vragen die je wel zou wíllen stellen, maar niet altijd dúrft te stellen. Gelukkig zijn wij er voor je. Niet alleen om deze prangende vragen des levens te stellen, maar ook om ze zo goed en kwaad als dat gaat te beantwoorden. Deze keer: mag je ooit rijstwafels in het openbaar eten?
Steffi: “Hoe openbaar is openbaar? Buiten op straat vind ik geen probleem. In het openbaar vervoer vind ik het alweer wat anders, al gaat dat nu met die mondkapjes ook wat lastig. Plus: met de tweet van deze buschauffeur in mijn achterhoofd zou ik het zéker niet doen. Geldt trouwens ook voor andere sterk ruikende dingen: bier, pindakaas, tonijnsalade, McDonalds.. om maar een aantal dingen te noemen.”
Sabina: “Nee. Nooit. Fijn dat dat nu eens gezegd wordt. Het stinkt.”
Sharon: “Zeker! Maar met rijstwafels is er één gouden regel in het openbaar: geef vóór je een hapt neemt, mensen in je directe omgeving óók een rijstwafel. Niet alleen qua sharing is caring, maar ook omdat de geur als sneeuw voor de zon verdwijnt als je mee-eet. Mag ik ook gelijk van de gelegenheid gebruik maken om Cup-a-Soup in het vliegtuig per ommegaande te verbieden? Dát is pas erg!”
Delilah: “Ik zit best vaak in de auto met iemand die dan rijstwafels eet 😉 en ze zegt dan altijd sorry. Wat ik beleefd vind, maar niet nodig. Oké, ze ruiken een beetje naar gedragen sokken, of naar natte kinderboerderij, maar ik ben zelf ook niet vies van een wafeltje op zijn tijd. Wel lastig vind ik de mensen die in de spits in de trein een patatje speciaal eten, ui en alles. Maar als ze dan ook nog een halve liter bier opentrekken ben ik eigenlijk gewoon stikjaloers. Ik zou dat nooit durven. Ik speel trouwens vaak met de gedachte zo iemand dan gewoon één frietje te vragen.”
Marcel: “Nee. Afgezien van restaurants, kwalitaria’s, dönerkoningen en andere eetgelegenheden ben ik een fel tegenstander van eten in het openbaar. Ik zat ooit in een trein tegenover een vrouw die wortels met humus naar binnen werkte. Niks mis met die combinatie, maar in een trein is het alsof je gedwongen wordt naar een hardcore pornoscène te kijken van je minst favoriete collega en haar herdershond.”
Adeline: “Ja, maar wel met restricties. Zo is het ten strengste verboden als er iemand naast je zit in de trein. En als je iemand nog niet langer kent dan 24 uur zou ik het ook ten zeerste afraden.”
Lauretta: “Op straat vind ik alles prima. Zodra het over eten in het openbaar vervoer gaat verandert er een hoop. Rijstwafels zouden dan nog op het randje van de groene zone zitten maar alles van de snackbar bevindt zich in donkerrood gebied. Zeker als het net het einde van de ochtend is en je treinreis een uur duurt. Smerig. Laatst zat ik met iemand in de bus die vis op de markt had gekocht. Was ook geen pretje. Gelukkig duurde dat ritje maar 10 minuten.”
Lees ook:
