Vermoeiend: als de bediening in een restaurant overdreven aardig is
Laurens gaat graag uit eten. En een goeie service kan hij zeker waarderen. Maar mensen, mensen… dat kan ook worden overdreven hoor. ‘Ik ben geen spons, ik ben gewoon een mens!’
‘Ik hou echt van uit eten gaan. Geen gezeur met boodschappen of afwas, maar een goed restaurant, een lekker glas wijn, mensen die voor je koken – wat wil een mens nog meer?
Overdreven attent
Maar er is één ding dat me uit die relaxte vibe haalt: bediening die zo’n overdreven toneelstukje opvoert en élke vijf minuten aan je tafel staat om te vragen of het nog ‘lekker smaakt’. Mensen, ik snap het, ik weet dat jullie attent willen zijn, maar ik wil gewoon… rustig eten. Zonder continu verslag uit te hoeven brengen.
‘Kan ik al wat voor u inschenken?’
Laatst overkwam het me weer. Ik kwam ergens binnen, en de ober begroette me alsof ik de lang verloren gewaande koning van een ver land was. ‘Welkom meneer, uw tafel wacht op u!’, zei hij terwijl hij een diepe buiging maakte. Nog voordat mijn vrouw en ik goed en wel zaten, laat staan de menukaart hadden bekeken, staat daar zijn collega. Een overdreven enthousiaste serveerster met een glimlach alsof ze net een loterij heeft gewonnen. ‘Geweldig dat u deze tafel hebt gekozen, meneer! Zal ik alvast wat lekkers voor jullie inschenken?’
En ik was er al bang voor… het ging de hele avond zo door. Het eten kwam, ze zette de borden neer – heel keurig hoor, alles netjes gepresenteerd, maar nog voordat we die eerste hap hebben genomen, staat ze alweer naast me: ‘Is het niet te heet? Niet te koud? Hoe smaakte uw eerste hapje?’ Mevrouw, ik weet het niet, ik ben nog niet verder dan m’n servet goed leggen gekomen! Ik voel me bijna schuldig dat ik niet meteen een recensie kan uitbrengen.
‘Is alles naar wens? ‘Smaakt het goed?’
En dan heb je natuurlijk de hele avond door de klassiekers: ‘Is alles naar wens? ‘Smaakt het goed?’ Ik dacht: ‘Nou, als ik nog niet had gezegd dat ik blij was, zegt die mond vol spaghetti misschien ook wel genoeg, toch?’ Ik kom niet eens aan een gesprek met mijn vrouw toe omdat die opdringerige serveerster er steeds tussenkomt.
Weer even later: ‘Kan ik jullie nog van iets te drinken voorzien?’ ‘Ik ben geen spons, ik ben gewoon een mens!’, wil ik zeggen maar dat doe ik natuurlijk niet. Maar serieus, ik drink normaal in een rustig tempo, maar met dit tempo word ik bijna verplicht m’n glas in één keer achterover te slaan, want anders komt ze straks wéér vragen of ik nog iets te drinken wil.
Opdringerige bediening
En ja hoor, zodra ik m’n laatste hap heb genomen, komt ze meteen weer aanrennen: ‘En? Heeft het gesmaakt?’ Ik had bijna zin om te antwoorden: ‘Nee, ik ben de hele tijd afgeleid door die enquête hier!’
Lieve bediening, ik waardeer jullie ontzettend. Het is echt niet dat ik onvriendelijk ben. Ik hou van goede service. Maar té aardig, té veel enthousiasme, té opdringerig… Gewoon een subtiel knikje, een oprechte glimlach en af en toe een vraag is veel fijner.’
Lees ook:
Laurens naam is vanwege privacy gefingeerd. Zijn echte naam is bekend bij de redactie. Wil je ook (anoniem!) een persoonlijk verhaal kwijt? Je kunt ons mailen op info@favorflav.com
