We moeten het hebben over het pinapparaat met fooifunctie
Adeline houdt van eten, veel en vaak, en zowel thuis als er buiten. En wat haar opviel: het pinapparaat met fooifunctie. Kunnen we het even hebben over het vrágen om fooi?!
In de veel te lange rij op Schiphol zag mijn vriend kans om even heen en weer te rennen naar de kiosk voor koffie. Ik houd niet van de rij, maar met koffie wordt wachten voor mij zelfs dragelijk. Hij kwam met een flinke cappuccino en een espressootje terug en stond er een beetje verloren bij. Wat bleek? In het afrekenproces toverde de dame van de knalgele kiosk haar pinapparaat met fooifunctie tevoorschijn.
En hij drukte op ‘geen fooi’. Raar of helemaal oké?
Een beetje ongepast
Het nieuwe pinnen met fooifunctie bij de koffiecorner voelt een beetje alsof de kassamedewerker van de Albert Heijn me om een tip vraagt. Waarom doen we dit ineens? Ik kom aanlopen bij een koffiebar, bestel een gitzwarte espresso to go en vertrek. Niets meer niets minder. Ik betaal en in de tussentijd doet de barista voor mij iets terug. Dat is de deal, zo hebben we het ooit afgesproken met elkaar. Maar naast dat ik een schofterige prijs betaal voor koffie in een kartonnen beker, die ik niet eens in de zaak opdrink, moet ik daar nu bij wijze van dank iets extra’s voor geven? Ik vind het een beetje ongepast.
Twintig procent?!
Tot nu toe klikte ik zelf elke keer op het onverbiddelijke ‘geen fooi’. Alleen voelt dat weer meteen alsof je een dikke middelvinger geeft aan de persoon achter de balie. Terwijl de persoon in kwestie gewoon betaalt krijgt om te doen wat-ie net deed. Het is ook niet dat je zélf een bedrag in mag vullen, nee nee. Je mag kiezen tussen vijf, tien en soms zelfs twintig (!) procent.
Mensen, doe even normaal. Waarom zou ik in vredesnaam twin-tig procent fooi geven voor koffie die ik meeneem? Noem me een krenterige Hollander, maar ik vind tien procent in een leuke tent waar ik een avondvullend programma krijg meer dan genoeg. Tegenwoordig moet je zelfs maar hopen dat er dan nog een glimlach bij zit, maar daar heb ik het nu zelfs niet over.
Fooi voor aflevering
Deze dwingelarij begon ooit bij de check-out van thuisbezorgd of was het Uber? Ineens kreeg ik een gekkige tussenstap waarbij ik alvast fooi mocht geven aan de bezorger of het restaurant. Zonder ook maar een bezorgtijd te weten, een pizzapunt van dichtbij te zien en überhaupt iets te proeven. Dan heb je best wel ballen. Voor hetzelfde geldt komt je pizza koud aan en is de tomatensaus en kaas er onderweg afgeschoven. You never know en al helemaal niet van tevoren.
Fooi geven in een zaak waar ze met een glimlach je glas wijn volschenken? Ja, met liefde. Tippen bij de kiosk op het vliegveld waar ik zelf een bakkie pleur in een kartonnen beker kom halen? Hell no. En voor wie daar met dat pinapparaat staat te zwaaien: het is niet persoonlijk, maar ik geef bij de supermarkt ook geen fooi.
Lees ook:
- Bizar en smerig gedrag van horecagasten #3
- Ineens snap ik die boterham met kaas en koffie voor onderweg
- 5x waarom ik zo van de Duitse Tankstelle hou
