Eddie’s eetergernissen: van die restaurants waar je veel te veel eten krijgt

Adeline houdt van eten, veel en vaak, en zowel thuis als er buiten. Nu gaat dat vaak goed, maar soms ook niet. In de serie Eddie’s eetergernissen deelt ze haar verwonderingen. Dit keer: van die restaurants waar je véél te veel eten krijgt.

Het gebeurde me deze week. Zonder dat ik erom vroeg zette de serveerster van het visrestaurant een mand met brood op tafel. En ook nog eens van dat knisperende, verse brood waar je meteen je tanden in wil zetten. Als je het nog niet geroken hebt, dan weet je al welke geur gaat volgen. Zó lekker, dat werk. Ik hou van dit soort brood, dus daar hoor je me niet over murmelen. Alleen bestelde ik daarna een plateautje van iets en daar heurt dan zogenaamd ook nog een sneetje wit brood bij. De situatie? Ik zat in een visrestaurant, maar het voelde alsof ik bij de bakker was. Op tafel stond een halfje wit én een halfje bruin en het was gewoon wat te veel allemaal. Zonde!

Wat me brengt op restaurants waar je te veel eten krijgt. Onnodig, als je het mij vraagt.

Pijnlijke portie

Begrijp me niet verkeerd, het is gruwelijk als je ergens een karig bordje eten krijgt. Onder het uit eten gaan moet je goed gevoed worden, dan wil je niet semi-hongerig naar huis. Je komt per slot van rekening om te eten. Maar de helft van je eten terug moeten sturen naar de keuken, omdat het allemaal to much is? Dat is nog veel pijnlijker. Niet alleen omdat het verkwisting is, maar ook omdat de keukenbrigade meteen denkt dat het niet lekker genoeg was.

Het komt vast allemaal uit een goed hart, maar die gigantische portie gebakken aardappels krijg je thuis toch ook niet op? Niet meer doen dus.

Genoeg is genoeg

Kijk, bij een tekort is er altijd een optie om nog wat extra friet te vragen. Voor mijn part bestel je nog een heel gerecht. Niemand die je daarover hoort klagen. Maar bij een te veel zie je nog net niet voor je hoe de helft van je pasta in de keuken de kliko in glijdt. Hetzelfde geldt voor dat brood. Echt niet dat ze dat nog ergens op een andere tafel mikken, want dat zou gewoon goor zijn, en dus is de prullenbak het enige mogelijke einde voor die puike pasta. Terwijl een onsje minder serveren zelfs voor de begroting gunstig is. Ik noem nog maar even een voordeel.

Nu hoor ik je denken: dan laat je dat halfje wit toch gewoon staan? Maar zelfs dát mag in een beetje behoorlijk restaurant niet opnieuw geserveerd worden. Ik vind het de verkwisting ten top. Het is natuurlijk allemaal hartstikke vrindelijk van de kokkies in de keuken, maar genoeg is genoeg. Vráág even of er nog iets bovenop het ander gestapeld kan worden in de maag, dat scheelt zo een afvalzak vol vers eten.

Lees ook:

• Waarom sommige mensen geen gebruik zouden mogen maken van een zelfscankassa
• Het goorste eettafereel in een restaurant óóit
• Confession: ik koop mijn huis op basis van thuisbezorgd.nl