Eddie’s eetergernissen: mensen die restaurants afmaken in een recensie

Adeline (roepnaam: Eddie) houdt van eten, veel en vaak, en zowel thuis als er buiten. Nu gaat dat vaak goed, maar soms ook niet. In de serie Eddie’s eetergernissen lees je dat laatste. Dit keer: die zure recensies over restaurants.  

Ik sta hier bekend als zure zeur die altijd iets te emmeren heeft, maar in het echt ben ik een begripvol en best wel vrolijk mens. Al zeg ik het zelf.  Mensen kunnen potjes breken, duizend loopjes met me nemen en dan nog probeer ik mijn glas halfvol te houden. Excuus trouwens voor deze onthulling, daar zat je vast niet op te wachten. Maar het verklaart dan weer wel waarom ik kwaaiig word van slechte recensies.

In een recensie compleet neergesabeld

Pas at ik bij een vrij nieuw Grieks etablissement in het chique zuiden van Amsterdam. De reservering stond al weken, iets met afspraken die je drie maanden van tevoren moet maken, en ik lekkerbekte al boven de foto’s op Instagram. Tot die ene krant. Het restaurant was in een recensie compleet neergesabeld. Gefileerd. Afgemaakt. Tot het laatste ingrediënt afgebrand. En daar sloeg de twijfel toe bij mij en mijn compagnons. Het was niks dan ellende. Het brood te duur (‘We blijken 11 euro te moeten betalen voor het droevigste broodmandje in tijden’), de vis te slap, de kruiden te overheersend en volgens mij zat er zelfs kurk in de overpriced wijn. Na wat heen-en-weer te appen gingen we tóch.

Half Amsterdam slaat het restaurant over

Het brood was zo fucking fantastisch dat we een tweede mandje bestelden. Ik had de kruiden van de vis willen likken, zo lekker, en het is dat ik moest rijden anders had ik een volle fles wijn laten komen. Ik ben natuurlijk maar een middelmatige hobby-eter met weinig ontwikkelde smaak, maar zo slecht als in die ene recensie was het eten toch echt niet.

Wat zeg ik? Het eten was lékker, de bediening was zelfs aardig (!) en ja, de rekening was gepeperd maar het waard. En toch slaat half Amsterdam het restaurant over door die ene recensie, over die ene avond en dat ene gerecht.

Ga dan terug

Ik durf te bekennen dat ik ook niet elke avond op mijn lekkerst ben. Ik ben soms wat slomer dan anders, iets minder de pretletter en zit af en toe wat minder smaakvol in mijn vel. Schrijf je me dan meteen af? Ik hoop het toch niet. Volgens mij werkt dat ook een beetje zo met een restaurant. Zelfs de sterrenzaak kookt soms niet de sterren van het plafond. They’re only restaurants after all. Ga gewoon nog eens, om te zien of het echt zo’n treurnis was.

En als het dan nóg zo is, dan mag je natuurlijk neersabelen zoveel je wil.

Lees ook:

• Eddie’s eetergernissen: dat laagje water onderin de koelkast
• Eddie’s eetergernissen: de steekproef in de supermarkt
• Dit zijn de 7 vieze zondes waaraan héél veel mensen zich schuldig maken