Boekreview: Oriental Street Food
Bij de twee Amsterdamse vestigingen van Happyhappyjoyjoy eet je streetfood uit heel Azië. In het restaurant van Julius Jaspers bestel je Indonesische gado gado maar ook Chinese dim sum, they’ve got it all. Voor iedereen die deze snacks thuis wil maken, heeft Jaspers een kookboek uitgebracht.
In Oriental Streetfood staan recepten voor bijna alle Asian street food classics. In het eerste hoofdstuk staan recepten voor bao’s in alle soorten en maten – één van de populairste snacks van het moment. De steamed buns komen met ongeveer elke denkbare vulling voorbij: buikspek met kimchi- en chilimayonaise, maar ook een vega optie met miso-aubergine.
Jaspers zegt in zijn voorwoord dat een recept slechts een leidraad is en drukt je op het hart om het naar eigen smaak aan te passen. Bij een paar recepten neemt hij dat wel heel letterlijk. “Gaar de eend in zijn eigen vet, eventueel aangevuld met wat ganzenvet, totdat het vlees van het bot valt.” Voor wie nog nooit zelf eendenbouten heeft gekonfijt, kan deze omschrijving enigszins raadselachtig overkomen. Gebruik je een pan of een oven? Op welke temperatuur en hoe lang ongeveer? Een soort Russisch roulette op het gebied van confit de canard.
Voor sommige recepten heb je dus een flinke dosis basiskennis nodig, terwijl andere juist heel goed te maken zijn. De Chinese scallion pancakes zijn niet moeilijk en wel geweldig lekker. Bij de Vietnamese salade met krab of aubergine op Koreaanse wijze komen ook geen al te gekke handelingen kijken.
Terug in Azië
Als je ooit in Azië bent geweest, vind je in dit boek gegarandeerd je favoriete straateten terug. Van Thaise pad thai tot de Chinese rijstepap congee, maar ook Vietnamese bun cha, laap (een geweldig gehaktgerecht) uit Laos en Indonesische saté kambing — ja, met geit. Ik voorspel veel vakantiereünies met een koude voorraad Bintang of Chang erbij.
Als Aziëliefhebber vind ik het wel een beetje jammer dat hij bij de Sichuaneze dan dan noedels geen Sichuaneze chilipasta gebruikt. Of dat Jaspers stelt dat Pekingeend niks met Peking te maken heeft. Daarnaast vind ik het ook een hele speciale aanwijzing, van een chef-kok nota bene, om alleen het wit en vijf centimeter groen van elke bosui te gebruiken. Jaspers heeft zeker mijn pleidooi om een bosui helemaal op te snijden niet gelezen.
Aan de slag met Asian street food
Als het eten bij Happyhappyjoyjoy — of een van de andere restaurants uit de steeds groter wordende categorie Asian shared dining — jouw lievelings is en je nog niet zo bekend bent in de desbetreffende keukens, is dit helemaal jouw boek. Zelf aan de slag met bao buns, Vietnamese spring rolls en de lekkerste saté? Met dit boek kun jij het allemaal.
