Heel Holland Bakt-talk #4: ongare bodem kost je de (koninklijke) kop
We leren de deelnemers van Heel Holland Bakt steeds beter kennen. He, wacht, zien we daar niet dat bekende gezicht van ons muntgeld?
Insta-worthy
Misschien worden de opdrachten voor de bakkers bedacht door Robèrt en Janny, misschien zit er een redactie knappe koppen achter, dat is onduidelijk. Wel duidelijk dat de bedenkers zich deze aflevering hadden laten inspireren door wat er op Instagram en Pinterest wordt gebakken, want elke opdracht was een echt Insta-worthy taartjes.
Citroen-meringue is een soort meesterproef voor elke foodblogger en –vlogger, de roostaartjes van de technische opdracht lijken een soort doorontwikkeling van die lifehack-achtige filmpjes die laten zien hoe je in een oogwenk met twee gerimpelde appels en een paar plakjes bladerdeeg aantrekkelijke traktaties voor een hele kleuterklas in elkaar draait, en de spektakelstukken zijn kennelijk een Franse hit: taarten gemaakt met fruit, die eruit zien als fruit.
Iets met veel ei, maar dan vegan
De eerste opdracht is dus een lemon-meringue, de klassieker. Bomvol eieren, bijvoorbeeld in de curd, en boter. Maar daar doet Anouk niet aan mee, die bakt ‘m vegan. Hoe dan? Het schuim maakt ze van aquafaba, het vocht van kikkererwten – maar dat moet je niet vooraf zeggen, tipt Anouk, dan proeft niemand het verschil. Robèrt noemt het ‘interessant’, en dat is vaak een diplomatieke uitdrukking voor: belachelijk. Daar komt hij bij het proeven op terug: hij is ‘blij verrast.’ Wel krijgt Robèrt een ‘klembakkes’ van die citroentaarten, maar dat heeft weer niks met veganisme te maken.
Incognito aan de druiventros
Willem Alexander deed als W.A. van Buren incognito mee aan de Elfstedentocht. Door klimaatverandering zit een nieuwe Tocht der Tochten er de komende jaren niet meer in. Logisch dat onze koning zijn werkterrein heeft verlegd. Naar de fijne patisserie, wel te verstaan. Ineens viel het op: die Johan, met die rossige baard en olijke blik, is dat wel echt een Groningse kaasboer? Of is de voornaam Johan een verwijzing naar Johan van Oldebarnevelt, de raadspensionaris van het vaderland einde zestiende eeuw? En is het dus eigenlijk Willem Alexander die worstelt met soesjes die samen een tros druiven moeten vormen? De fysieke gelijkenissen zijn treffend.
Gaar, halfgaar, ongaar
Is de bodem goed? Dat is de grote vraag van deze aflevering. Iedereen worstelt ermee: zijn de appelroostaartjes gaar, is de bodem van de citroen-meringue-taart gekleurd en zijn de levensechte kersen eigenlijk wel gaar genoeg? Lastig, want een ongare bodem wordt afgestraft: Janny en Robèrt prikken daar kritisch met een vorkje in en hummen afkeurend. Esther is ‘teleurgesteld in de bodem’ die ze te kort heeft gekneed, Aline heeft appeltaartjes met een donkere bodem en het deegje van Jeroen is iets te dik. Het kan je zelfs de kop kosten: kaasboer Johan (voor kenners: WA) moest door zijn ongare taart het veld ruimen.
Dieptepunt
‘Je moest een 3D-taart maken, niet dubbel D!’ Politieagent Jeroen heeft twee grote bollen kersenmousse gemaakt. Plus dubbelzinnig gehinnik. Eh, nee.
Hoogtepunt
Die kokostaart van Pauline zag er fantastisch uit, en helemaal niet zo moeilijk te maken! Gewoon een stapeltje biscuitbodems in een tonvorm, besmeren met chocolade, vullen met kokos en… oh, toch best moeilijk eigenlijk.
Lees ook:
