Kopenhagen

Lotje Deelman was redactiechef van ELLE Eten, werkt al bijna 15 jaar voor de Allerhande en werkte achter de schermen aan televisieprogramma’s als MasterChef, de Worsten van Babel On Tour en De Nieuwe Lekkerbek. Ze at varkenspoot met Anthony Bourdain en flirtte met Gordon Ramsay in zijn Aston Martin. Lotje is (co-)auteur van meer dan tien kookboeken en is in haar keuken op het Drentse platteland nooit te beroerd om iets in de fik te steken. Op FavorFlav ventileert Lotje wekelijks wat haar bezighoudt. Met deze keer: een niet te stoppen Kopenhater.

Ik sta bij de bushalte in Amstelveen. Hij staat er ook. Een vriendelijke, maar niet al te doortastend uitziende eind-twintiger. Dure spijkerbroek, non-descript windjack, baardje ergens tussen hip en maakt-me-niks-uit-hoe-ik-er-uitzie in. Zij komt aanlopen. Zelfde leeftijd ongeveer. Kordaat, praktische halflange winterjas met dikke sjaal op een frisse, zonnige lentedag. Hij begroet haar in het Engels met een mediterraan accent. Ze werken bij hetzelfde bedrijf, maak ik op uit hun gesprek. De toon is luchtig, tot zij vraagt of hij nog iets bijzonders gaat doen dit weekend.

“Actually I am,” zegt hij enthousiast, “I am going to Copenhagen!” Zij verstijft, en zegt niets terug. “To Copenhagen, for the weekend!” zegt hij nog maar een keer, lachend. Misschien heeft ze hem niet goed begrepen. Ze reageert met een diepe zucht, en zegt vervolgens met een grafstem: “I hope you’ll have a better experience than me.”

Stilte

Ik onderdruk een glimlach en ga onopvallend wat dichterbij staan, om niets te missen van dit gesprek. Hij lacht nu niet meer, en ik zie hem twijfelen. Bang dat hij haar niet zal vragen wat ze bedoelt, steekt ze van wal. “I really don’t want to spoil it for you, but Copenhagen is a horrible city. Ab-so-lu-te-ly horrible.” Hij kijkt naar de grond, naar zijn schoenen. Misschien denkt hij dat als hij haar negeert, ze wel ophoudt met praten. Zij lijkt de stilte als aanmoediging te beschouwen.

“The weather is really horrible in Copenhagen. Very cold and rainy”,  zegt ze. Hij kijkt hoopvol op van de stoeptegels. Hier kan hij wel wat mee: “I googled it and it is about the same as here this weekend. Not too cold, and no rain”,  zegt hij hoopvol. En een beetje vragend tegelijk, alsof zij erover gaat, over het weer in Kopenhagen. Zij schudt resoluut haar hoofd. “I really don’t want to be the one telling you this, but the weather in Copenhagen is always much worse than here. Always.”

Pretty much everywhere

Hij herstelt zich opnieuw, en zegt dat het weer natuurlijk ook weer niet het allerbelangrijkste is, maar de stad zelf en de mensen en lekker eten en drinken natuurlijk des te meer. Daar is ze het helemaal mee eens. “But it’s a really dirty city. At least where I was. And I was pretty much everywhere.” Net als hij op het punt staat te reageren, komt de bus eraan, zo’n extra lange. Ik verlies ze uit het oog.

BYM

Op Station Zuid stap ik uit, en terwijl ik naar de trein loop, hoor ik voor me: “Lunch. Guess what lunch costs in Copenhagen. Guess how much?” Ze wacht niet op zijn antwoord, maar haalt woedend uit, met elke lettergreep als een pistoolschot. “Forty-five euro’s. Forty-five. For two persons. With only one Carlsberg. Forty-five euro’s.” Ze weet nu echt niet meer van ophouden. “I have only one thing to say to you if you are going to Copenhagen. Bring your money. Bring your money. That’s how expensive it is.”

Zachtjes tik ik hem op zijn schouder en fluister: “I had a beautiful time in Copenhagen. Don’t listen to her. It’s a really nice, clean city, with really nice people and really good food.”  Even kijkt hij geschrokken. Zijn ogen vliegen heen en weer, van mij naar haar en weer terug. Dan glimlacht hij. “Thank you. That’s a really nice thing of you to say.”

Meer Lotje? Lees hier haar andere columns.