feed me comfort food

Een ode aan de aardappel-preisoep van Alison Roman

SOEP: ik schrijf het hier met hoofdletters omdat het werkelijk een heel groot deel uitmaakt van wat ik eet in een week. Ik ben echt dól op soep, en ik ontbijt tien keer liever met een kom opgewarmde soep van gister dan met welk standaard ontbijtvoedsel (muesli, havermout, toast) dan ook. Zeker in deze koudere maanden kook ik minstens drie keer per week een pan soep, en de aardappel-preisoep van Alison Roman is een van mijn absolute favorieten.

 

Foto van culinair journalist Delilah Warcup - van Eyck

De aardappel-preisoep van Alison Roman. Het is een soep met nogal een cult-following; de soep die onder haar pollepel (en pen) bekendheid kreeg als dé PLS (Potato Leek Soup). Eerdere rages die zij ontketende waren ‘The Stew’; een hyperpopulaire kikkererwtenstoof, en simpele maar briljant lekkere chocolate chip koekjes (met hier het recept!). Maar even terug naar die soep…

Step away from the staafmixer

Want totdat ik dit recept ging maken, vond ik aardappel-preisoep maar mwah. Ik was er zelf nooit opgekomen de staafmixer achterwege te laten, en alle andere gepureerde versies vond ik ook maar vrij middelmatig. Ja, lekker dik, maar ook saaaai, en aardappelig, en elke hap hetzelfde. Dus hoe een soep met zulke nederige ingrediënten zich door tussenkomst van La Roman tot in de hoogste regionen van mijn favorieten heeft weten te werken, vind ik nog vrij verwonderlijk. Maar ik ben er heel dankbaar voor.

Schilletjes mogen

Wat maakt het nou zo bijzonder? Ik weet het niet eens precies maar wat ik zelf doe is een deel van de (biologische) aardappelen ongeschild laten (wel goed schoonboenen natuurlijk). Altijd leuk om ook met een eigen draai zo’n recept nóg meer naar je hand te zetten. Dat niet-schillen levert misschien een paar losse schilletjes op in de soep maar ach, die hele soep zit toch vol stukjes (heerlijk!) en ze brengen zoveel smaak…

Best of both worlds

Ik denk dat een deel van de aantrekkingskracht ook komt door de ’stamppot-heid’ van deze soep; het is een feite een soort heel lekkere stamppot, tot een perfecte soepconsistentie gemengd met krachtige bouillon; verrukkelijk gewoon.

Stevig maar toch fris

Daarnaast is door de simpele toevoeging van azijn en sour cream de soep behalve stevig en verwarmend ook nog eens fris, en heel lekker groen-kruidig en pittig door de dille en bosui. Je kan er nog wat groene bladgroente in meekoken, je kan er toppings als zalm of spekjes indoen, je kan het vegan houden door de zuivel weg te laten – kortom: als de wiedeweerga naar de website van Alison, waar je haar recept voor aardappel-preisoep (die in mijn ogen perfectie is) vindt!

Lees ook:

 

 

Geen foodnews Missen?

Ontvang een update in je inbox