Handgesneden sobanoedels in Japan

In Japan proeft Emma versgesneden sobanoedels die je dipt in een echte Japanse umami bom.

Editor Emma de Thouars (inmiddels weer terug op ons redactiehonk) boekte een enkeltje Azië en stond tijdens haar wereldreis soms uren in de rij voor lokale favorieten. Deze keer de koude sobanoedels in Tokyo.

Toen ik in Ueno (Tokyo) op een night market liep werd ik aangesproken door een man die kebab stond te verkopen. Ik liep al door terwijl ik deze meneer vertelde dat we in Nederland meer dan genoeg kebab hebben en ik dus trek had in Japans. Toen hij dat hoorde kon hij niet wachten me de weg te wijzen naar zijn favoriete restaurant voor soba. Hij was zo enthousiast dat ik wel op zijn advies af moest gaan en ja hoor. Voor ik het wist zat ik aan de bar te slurpen terwijl er voor mijn neus verse sobanoedels werden gemaakt.

Boekweit

Soba is Japans voor boekweit, maar er wordt eigenlijk altijd boekweitnoedels mee bedoeld. De boekweit geeft de noedels een iets donkere, bijna volkoren smaak. In het restaurant heb je drie keuzes. Naast de standaard soba staat ook een witte variant op het menu. Deze noedel wordt gemaakt van alleen de kern van de graan. Daarnaast is er soba die uit 100 procent boekweit bestaat. In de standaard versie zit naast boekweit- ook tarwemeel. De fit girls en boys hebben sobanoedels gelukkig een tijd geleden al ontdekt door de hoge voedingswaarde van boekweit. Dat betekent dat je de gedroogde variant tegenwoordig in bijna elke supermarkt vindt.

Als de noedels op zijn giet je bouillon bij de saus zodat er een soep ontstaat

Om de soba zo puur mogelijk te proeven eet je de noedels volgens veel Japanners het beste koud, met een begeleidende dipsaus genaamd soba tsuyu. Deze saus op basis van dashi is diep en rijk van smaak en is een echte Japanse umami bom. In Nederland is de saus te koop bij grotere toko’s. Als de noedels op zijn giet je bouillon bij de saus zodat er een soep ontstaat die je aan het einde van de maaltijd opdrinkt. Een beetje dungesneden bosui erbij en je hebt een fantastische lunch.

Tekst: Emma de Thouars