10 x vies-lekker #4
Schier onuitputtelijk: de reeks ‘vies’ eten en drinken die we stiekem (of geheel openlijk) lekker met z’n allen weg zitten te werken. Van vissticks tot magnetron bapao’s en puddingbroodjes – en we zijn nog lang niet uitgelekkerviespeukt…
Cordon bleu
Vroeger wekelijkse kost, maar jammerlijk verdreven door Meatfree Mondays en andere quinoa-aangelegenheden. Terwijl, zeg eerlijk: zo’n goudbruine korst om zo’n net te taai filetje, met binnenin een hemelse verrassing van ham en “ziek neppe kaas” (zoals wij dat op de redactie noemen), dat wil je toch gewoon?
Kantine-tosti’s
Als je net als wij uren van je weekend op of naast een sportveld doorbrengt, of dat vroeger hebt gedaan, dan weet je dat er weinig gaat boven zo’n kleffe tosti die zo, ratsj, uit z’n eigen plastic soloverpakking, hop, het tosti-ijzer ingaat. Even wachten, slap ouwehoeren met degene naast je aan de bar, dikke klodder ketchup op die meestal net te kort gebakken fabrieksheerlijkheid en smullen maar.
Magnetron poffertjes
Ja, zeker up there met eerder bekroonde magnetron pannenkoeken, maar iets in die bolle bepoedersuikerde fluffigheid plus het feit dat je ze zó in je mond kan ploppen, maakt toch dat ze hun eigen plek verdienen in onze gruwelijk vies-lekkere lijst.
Knabbelspek
Toegegeven, we konden even niet meer op de naam komen. Het is wel zó lang geleden dat deze dingen menig borreltafel sierden, dat we er vet nostalgisch van werden. Bros, knapperig, en megazout; dit vraagt om een koud biertje erbij. Het liefst meteen vanavond al.
‘Kaas’rijstwafels
Komt geen kaas aan te pas, bij deze dikke rijstwafels met een vaag, oranje poeder-achtig chemisch laagje. Maar geef toe, áls je er dan één in handen krijgt kan jij ook niet anders dan eerst even aan dat kaasgruis likken. Geef toe or forever hold your tongue.
Chocolademunten
Ze zijn er weer, gezellig samen met al het andere Sinterklaassnoep, en dat werd tijd ook. Want het gepulk aan dat folietje wordt steevast waarlijk beloond door dat zachte schijfje chocola met het bare minimum aan cacao, dat altijd al deels aan het smelten is door de warmte van diezelfde pulkende handen.
Perziken uit blik
Wat is het toch, dat die oranjegele helften op siroop zo onweerstaanbaar maakt? Het feit dat ze iets van billetjes weg hebben? Die superspecifieke structuur (zacht, maar toch iets om doorheen te bijten)? Feit blijft dat ze verrukkelijk zijn om zo naar binnen te slobberen, maar ook om royaal over je plain-ass vanille ijs te draperen. Standaard in huis hebben, luidt ons devies.
Rabarbercompote
Over appelmoes bestaat geen twijfel, dat is gewoon lekker, maar rabarbercompôte uit zo’n potje was toch altijd een beetje…moeilijk, niet? Ja, zoet, en ja, zuur, dus dat is top, maar die vezelige draadjes – als kind waren we al redelijk verscheurd hierover. Maar als je me nu een pot en een lepel zou geven, I’ll dig in!
Cherry Coke
Hoe deze frisdrank én niet naar cola én niet naar kers weet te smaken, is een wonder. Waar hij wel naar smaakt volgens sommigen: steenvruchten van ijzer. Maar hij verdwijnt maar niet uit de schappen, dus fans heeft ie zeker!
Olvarit potjes
Het vieste voor het laatst bewaard: sommigen hier trokken de grens bij de fruithapjes (die werkelijk goddelijk zijn, van zo’n zelfde zalvige verrukking als die perziken uit blik), maar anderen zweren zelfs bij de pompoen- en sperzieboon prutjes. Chapeau hoor, lekker hardcore!
Lees ook:
