7x verbluffende feiten over de Big Mac
Nuggets met barbecuesaus, de McFlurry, shakes of frietjes met de fritessaus: bij McDonald’s is genoeg te smullen. Maar de Big Mac blijft toch onovertroffen en met stip bovenaan de lijst met favorieten staan. Maar: wist je dit al over de Big Mac?
7x verbluffende feiten over de Big Mac
#1: De Big Mac is een kopie van een burger van de concurrent
Jim Delligatti had in de jaren zestig een paar McDonald’s restaurants in de buurt van Pittsburgh. Het liep wel goed, maar het kon beter, vond Jim. Hij ontdekte dat de meeste mensen tussen de middag naar zijn concurrent Big Boy gingen, omdat ze daar een lekkerder hamburger hadden. Jimmy maakte die Big Boy Burger na, en dat de klassieke Big Mac geworden. Enige verschil: Jim maakte zelf een hamburgersaus, die net een beetje anders smaakte dan die van de concurrent. Lekkerder, volgens Jim.
#2: Het is de grote omzetmachine van McDonald’s
Die nieuwe hamburger was een hit, dat viel op bij de CEO van McDonald’s. Hij zorgde ervoor dat de Big Mac in 1969 overal in Amerika op het menu kwam. De Big Mac viel overal in de smaak: binnen een jaar haalde de dikke burger 19 procent van de omzet binnen. Tegenwoordig wordt de Big Mac verkocht in 200 landen, er worden er elk jaar 900 miljoen van verkocht. Dat zijn er 2,4 miljoen elke dag…
#3: Hij had ook ‘The Aristocrat’ kunnen heten
Hij heette eerst ‘Big Mc’. Niet een hele mooie naam, dus op het hoofdkantoor van Mac Donald’s werd gezocht naar een betere naam. The Artistocrat, werd geoperd. En de Blue Ribbon Burger, een verwijzing naar de Franse kokschool Cordon Bleu? Een van de secretaresses, de 21-jarige Esther Glickstein Rose, had een goed idee: gewoon ‘Big Mac’. Jahoor, dat werd ‘m. Jammer dat de directeur jarenlang heeft volgehouden dat hij die fantastische naam bedacht, maar in 1985 kreeg Esther eindelijk een plaquette en alle eer.
#4: De saus smaakt (weer) hetzelfde als in 1972
Toen de Big Mac in heel Amerika op de kaart stond, gingen ze op het hoofdkantoor sleutelen aan het recept van de hamburgersaus. In 1972 hadden ze ‘m te pakken, na een paar jaar testen met een paar variaties legden ze het recept vast. In 1991 werd het recept aangepast, waarschijnlijk om kosten te besparen, maar dat viel niet goed bij de trouwe klanten. Na jarenlange protesten kwam de klassieke saus in 2004 weer terug.
#5: Het recept van de saus is niet meer geheim
Het recept van de hamburgersaus wordt krampachtig geheim gehouden. Sommige mensen zeggen dat het gewoon Thousand Island Dressing is, die ook bij de salades wordt geserveerd. In 2012 maakte de directeur Dan Coudreaut een filmpje waarin hij liet zien hoe je zelf die saus kunt maken. Ingrediënten: mayonaise, augurken, paprikapoeder, mosterd, witte wijnazijn en knoflookpoeder. Dat lijkt eigenlijk best veel op die klassieke saladedressing…
#6: Soms is die hamburgersaus peperduur
Om geld op te halen voor de Ronald McDonald Huizen, veilt McDonald’s soms flessen van de iconische hamburgersaus. Die gaan dan voor duizenden euro’s over de toonbank. In 2015 werd de eerste fles geveild op eBay, en daar werd 15.000 dollar voor betaald. Het jaar erna was het hoogste bod voor een flesje 69.000 dollar. Hoe groot zijn die flessen eigenlijk?
#7: De Big Mac is niet overal hetzelfde
De klassieke burger is al sinds 1974 ongewijzigd: twee hamburgers, de hamburgersaus, sla, kaas, augurk en ui op een hamburgerbroodje. Maar er zijn wereldwijd wat variaties. In India eten ze bijvoorbeeld geen rundvlees, dus daar is de hamburger gemaakt van lamsvlees. Ook maken ze daar met kip een Maharaja Mac. In Israel staat een koosjere versie van de Big Mac op de kaart, zonder kaas. En in Japan kon je in plaats van de tweede hamburger ook een gebakken eitje of een plak tomaat op je hamburger bestellen.
Lees ook:
- Ex McDonald’s-medewerker klapt uit de school: dit zijn de geheime menu-items
- 6x gerechten van de McDonald’s die een totale mislukking zijn
- Dit is het allerslechtste wat je kunt bestellen bij de McDonald’s
Bron: Mental Floss